بررسی اثر سمیت سلولی استفاده هم زمان نانوذرات Ag/ZnO و کورکومین بر رده سلولی سرطان پستان MCF۷

مقدمه: سرطان دومین علت مرگ ومیر است. استفاده از سیستم دارو رسانی نوین با رساندن دارو به محل تومور و جلوگیری از ورود آن به بافت های طبیعی بدن از ضروریات به شمار می رود. نانوذرات اکسید فلزات به عنوان یکی از کاندیدای موثر درمان سرطان مورد توجه قرار گرفته است. از این رو، مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر سمیت سلولی استفاده هم زمان نانوذرات Ag/ZnO و کورکومین بر رده سلول سرطان پستان (Michigan Cancer Foundation-۷: MCF۷) انجام شد. روش کار: به منظور بررسی اثرات سینرژیستی نانوذرات نقره-اکسید روی و کورکومین از روش رنگ سنجی MTT استفاده شد. سلول ها با غلظت های مختلف نانوذرات نقره-اکسید روی و کورکومین شامل ۹/۳، ۸/۷، ۶۲/۱۵، ۲۵/۳۱، ۵/۶۲، ۱۲۵، ۲۵۰، ۵۰۰ و ۱۰۰۰ میکروگرم بر میلی لیتر طی زمان ۲۴ و ۴۸ ساعت و با ۳ بار تکرار انکوبه شدند. برای مشاهده اثرات سینرژیستی هرکدام از این غلظت ها از نسبت های ۱ به ۱، ۵/۰ به ۵/۰ و ۲۵/۰ به ۷۵/۰ نانوذرات نقره-اکسید روی و کورکومین استفاده شد. توان زیستی سلول های تیمارشده با دارو به شکل نسبت درصد جذب نوری فورمازون تولیدی تعیین و در منحنی دوبعدی نشان داده شد. یافته ها: تاثیر نانوذره Ag/ZnO به تنهایی بر میزان زنده مانی سلول های سرطانی اختلاف معنی داری با کورکومین داشت. همچنین، در بررسی هم زمان نانوذره Ag/ZnO و کورکومین سمیت سلولی بسیار بیشتری نسبت به Ag/ZnO به صورت تنها دیده شد. نتیجه گیری: به طورکلی، استفاده هم زمان داروی شیمی درمانی و نانوذره منجر به کاهش غلظت داروی شیمی درمانی مصرفی می شود.

کلیدواژه ها:

Ag/ZnO nanoparticles ، Anti-cancer effects ، Breast cancer ، Curcumin ، MCF۷ ، اثرات ضدسرطانی ، سرطان پستان ، کورکومین ، نانوذرات Ag/ZnO ، نانوذره ، MCF۷