روند شکل گیری و ابعاد پدیده طبی سازی در بستر تاریخی اجتماعی با نگاهی به طبی سازی در ایران

مقدمه: طبی سازی به فرایندی می گویند که در آن، بعضی از جنبه های طبیعی زندگی انسان مشکلی پزشکی شناخته و تعریف می شود؛ درحالی که پیش تر از آن، این وجوه از زندگی امری مرضی یا پاتولوژیک شناخته نمی شدند. با توجه با اهمیت آگاهی از ابعاد و عواقب طبی سازی، مقاله حاضر به بررسی تاریخی، شکل گیری و ابعاد روند طبی سازی با نگاهی به این پدیده در ایران خواهد پرداخت. روش کار: در این پژوهش توصیفی تحلیلی تلاش شده است تا با بهره گیری از منابع موجود، به بررسی ابعاد و روند طبی سازی در بستر تاریخی پرداخته شود و با رویکرد تاریخی اجتماعی درباره محرک ها، بعدها و تاثیرهای روند طبی سازی با نگاهی به اثرهای آن در ایران بحث شود. یافته ها: طب نوین و نظام سرمایه داری از سه موتور محرک مصرف کننده، تکنولوژی و مراقبت کنترل شده برای تسلط بر جامعه و هدایت آن استفاده می کنند. پدیده طبی سازی در ایران طی چند دهه اخیر، به خصوص در دوره پساجنگ، با تغییر الگوهای فرهنگی و مصرف کننده، جای خود را در جامعه باز کرده است. نتیجه گیری: پزشکی مدرن به دلیل وابستگی شدید به تکنولوژی از یک سو و جریان سرمایه از سوی دیگر، در برخی از حوزه ها تحت تاثیر فضای گفتمانی و نگاه کاپیتالیستی قرار گرفته است؛ لذا، جنبه های حیات انسانی ضمن بازتعریف، تحت تاثیر برچسب بیماری در چرخه عرضه و تقاضا قرار داده شده است.

کلیدواژه ها:

Capitalism ، Medicine ، Medicalization ، طبی سازی ، کاپیتالیسم ، طب