برنامه ریزی و طراحی خیابان با رویکرد آموزه های هنر ایرانی اسلامی

خیابان­ها فضاهای عمومی شهر هستند که ساختار شهرها را شکل می­دهند و برخی از آن­ها به مثابه فضای شهری عمل می کنند و نیازمند توجه مدیران، مسئولان، برنامه­ریزان و طراحان شهری هستند. احداث خیابان های جدید در بافت قدیم یا جدید شهرها، تعریض خیابان ها و نگهداری از آن ها؛ موجب ایجاد چالش های متنوع در جنبه های مختلف شهر می شود. هدف از انجام این پژوهش بررسی مبانی و اصول طراحی خیابان شهری و بیان راه کارهایی برای ارتقای کیفیت خیابان های شهری با تمسک بر آموزه­های اسلامی و فرهنگ و هنر ایرانی است. جمع­آوری اطلاعات موردنیاز از طریق مشاهده، برداشت های میدانی و مطالعات اسنادی و تحلیل اطلاعات و داده­ها، به کمک بهره­گیری از روش های تحلیلی و توصیفی، مستندسازی و تحلیل گرافیکی صورت گرفته است. کیفیت شهرها وابسته به کیفیت خیابان­ها هستند و کیفیت خیابان­ها نیز برآمده از جزئیات خیابان­ها هستند. برای ارتقاء کیفیت شهرها می توان کیفیت فضاهای شهری ازجمله خیابان ها را افزایش داد. این تحقیق به بیان شاخص های تاثیرگذار بر روی کیفیت خیابان ها می پردازد و آن ها را به پنج دسته کلی که عبارت اند از: عملکردی، زیباشناختی، زیست محیطی، آموزه های اسلامی و فرهنگ ایرانی تقسیم می کند. اطلاع از جهان بینی، اقلیم، نیازها و فرهنگ مردم هر شهر برای برنامه ریزی و طراحی خیابان شهری واجد اهمیت است. در این نوشتار شاخص های بسیاری بیان شدند که همگی آن ها در طراحی، نگهداری و ارتقای خیابان های موجود موثر هستند.اهداف پژوهش: تدوین اصول طراحی و برنامه­ریزی خیابان شهری با بهره­گیری از آموزه های اسلامی و فرهنگ ایرانی.ارائه نمونه راه کارهای پیشنهادی برای برنامه ریزی، طراحی و برخورد با خیابان شهری باتوجه به آموزه­های اسلامی و فرهنگ ایرانی.سوالات پژوهش: شاخص های موثر در برنامه ریزی، طراحی و مدیریت خیابان شهری باتوجه به آموزه­های اسلامی و فرهنگ ایرانی چیست؟نمونه راه کارهای پیشنهادی برای برنامه ریزی، طراحی و برخورد با خیابان شهری باتوجه به آموزه­های اسلامی و فرهنگ ایرانی چیست؟

کلیدواژه ها:

خیابان شهری ، آموزه های اسلامی ، فرهنگ ایرانی ، طراحی شهری