بررسی میزان رعایت رفتارهای پیشگیرانه و اضطراب ناشی از بیماری کووید ۱۹ در جمعیت بزرگسال ایران

مقدمه: شیوع ویروس کووید۱۹ بحرانی جهانی محسوب می شود که رعایت رفتارهای پیشگیرانه عموم مردم از راه های اصلی قطع زنجیره انتقال بیماری و رهایی از این بحران است. در عین حال، تبعیت از اعمال پیشگیرانه می تواند تحت تاثیر وضعیت روان شناختی افراد قرار گیرد. این مطالعه با هدف تعیین میزان رعایت رفتارهای پیشگیرانه و شدت اضطراب ناشی از بیماری کووید۱۹ در جمعیت بزرگ سال ایران انجام شد. روش کار: در این مطالعه مقطعی همبستگی، ۱،۰۰۸ فرد از جمعیت بزرگ سال ایران به روش نمونه گیری دردسترس وارد مطالعه شدند. پرسشنامه های «مقیاس رفتارهای پیشگیرانه درمقابل کووید۱۹» و «مقیاس اضطراب بیماری کرونا» به صورت آنلاین دراختیار مشارکت کنندگان پژوهش قرار گرفت و داده ها با استفاده از آمار توصیفی و تحلیلی  و نرم افزار SPSS نسخه ۲۴ در سطح معناداری ۰/۰۵ تجزیه وتحلیل شد. یافته ها: در زمینه رعایت رفتارهای پیشگیرانه، میانگین کل نمرات ۲/۳۵±۱۹/۴۷ بود. رفتارهایی نظیر رعایت فاصله اجتماعی و ماسک زدن و خارج نشدن از منزل به جز مواقع ضروری کمتر از رفتارهای دیگر رعایت شدند. همچنین، شدت اضطراب ناشی از بیماری در ۲۲/۴ درصد افراد شدید و در ۳۴/۹ درصد افراد متوسط و در ۷/۴۲درصد افراد خفیف گزارش شد. شایان ذکر است بین دو متغیر رفتارهای پیشگیرانه و اضطراب ارتباط معناداری وجود داشت (۰/۰۰۱اضطراب نیز بیشتر گزارش شد (۰/۰۰۱رفتار پیشگیرانه عموم مردم و اضطراب تجربه شده آنان از بیماری و شناسایی افراد در معرض خطر، برنامه ریزی مهار بیماری را به سمت تاکید بیشتر روی رفتارهای کمتر رعایت شده سوق دهند و اضطراب ناشی از بیماری را به سمت مثبت و در مسیر بهبود رفتارهای پیشگیرانه هدایت کنند.

کلیدواژه ها:

COVID-۱۹ ، Coronavirus ، Preventive Behavior ، Anxiety ، کووید۱۹ ، کروناویروس ، رفتار پیشگیرانه ، اضطراب