وضعیت فعالیت آنتی اکسیدانی و نارسایی قلبی در جوجه های مبتلا به سندرم افزایش فشار خون ریوی

۱۶۰جوجه نر سویه راس برای بررسی وضعیت آنتی اکسیدانی به مدت ۶ هفته مورد بررسی قرار گرفتند. جوجه ها به طور کاملا تصادفی در دو تیمار با ۴ تکرار و ۲۰ جوجه برای هر تکرار تقسیم شدند. گروه اول در دمای پرورشی استاندارد پرورش یافتند (تیمار۱NT) ولی گروه دوم برای القای سندرم افزایش فشار خون ریوی (آسیت) و ایجاد نارسایی قلبی عروقی، در دمای سرد طبق برنامه دمایی ویژه ای قرار گرفتند (۲CT). پارامترهای فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی گلوتاتیون پراکسیداز (۳GPX) پلاسما و کبد، سوپراکسیددیسموتاز (۴SOD) پلاسما و کبد، وضعیت کل آنتی اکسیدانی پلاسما (۵TAS) ، غلظت مالون دی آلدئید)۶(MDA پلاسما و کبد و نمونه گیری از بافت کبد در روزهای ۲۱ و ۴۲ انجام شد. در روز آخر آزمایش(روز۴۲) ۲ جوجه از هر تکرار به طور تصادفی انتخاب و بعد از توزین کشتار شدند. قلب برداشته و بعد از بررسی ناحیه پری کاردیوم آن، وزن قسمتهای آن جدا و شاخص آسیتی وزن بطن راست به کل بطن(۷RV/TV) محاسبه شد. نتایج نشان داد میزان MDA در پلاسما و بافت کبد در روزهای ۲۱ و ۴۲ درپرندگان  تیمار CT بیشتر از تیمار NT بود(P<۰.۰۵). فعالیت آنزیم GPX پلاسما و بافت کبد در روزهای ۲۱ و ۴۲ و SOD پلاسما در روز ۴۲ درپرندگان تیمار CT کمتراز تیمار NT بود. (P<۰.۰۵) میزان پلاسمایی TAS نیز در پرندگان تیمار NT روزهای ۲۱ و ۴۲ بیشتر از تیمار CT بود(P<۰.۰۵). نسبت RV/TV در روز ۴۲ و تلفات در کل دوره نیز در تیمار CT بیشتر از تیمار NT بود. (P<۰.۰۵)

کلیدواژه ها:

آسیت ، آنتی اکسیدان ، هیپرتروفی ، بطن راست ، مالون دی آلدئید ، تلفات