ترایکوفایتون ایندوتینه آ: پاتوژن قارچی نو ظهور با مقاومت بالا به تربینافین

ترایکوفایتون ایندوتینه آ، که قبلا به عنوان ژنوتیپ هشت تریکوفایتون منتاگروفایتیس شناخته می شد، یک گونه جدید و بسیار مسری از درماتوفیت هاست که باعث عفونت های سطحی مزمن یا عود کننده پوست، مو و ناخن می شود. عفونت های ناشی از ترایکوفایتون ایندوتینه آ به شدت قابل انتقال و با ضایعات التهابی، خارش دار و گسترده در بدن مشخص می شوند و درمان آن ها نیز دشوار است. قابل ذکر است که اکثر سویه های ترایکوفایتون ایندوتینه آ مقاومت بالایی به تربینافین دارند که به تغییرات جهش تک نقطه ای در ژن اسکوالن اپوکسیداز نسبت داده می شود. مواردی از عفونت ترایکوفایتون ایندوتینه آ در مناطق جغرافیایی مختلف دنیا گزارش شده است. شناسایی گونه و تعیین تست های حساسیت ضدقارچی، مهم ترین اقدامات کنترل عفونت هستند. اما روش های تشخیصی هنوز هم چالش برانگیز هستند. در درماتوفیتوزیس مزمن ناشی از ترایکوفایتون ایندوتینه آ درمان سیستمیک معمولا مورد نیاز است و ایتراکونازول اغلب در صورت مقاومت به تربینافین تجویز می شود. استفاده از عوامل ضد قارچی نسبتا جدید مانند وریکونازول و لولیکونازول و هم چنین درمان ترکیبی می تواند برای عفونت ناشی از ترایکوفایتون ایندوتینه آ استفاده گردد. این مرور جامع تلاش می کند تا یک بررسی اجمالی در مورد ترایکوفایتون ایندوتینه آ از جمله انتشار جهانی، تاکسونومی، تظاهرات بالینی، مکانیسم های مقاومت ضد قارچی، مداخلات درمانی و عوارض تشخیصی ارائه دهد. با روشن کردن ویژگی های این قارچ نوظهور، این مرور به درک وسیع تری از عفونت ترایکوفایتون ایندوتینه آ و توسعه راهکارهای مدیریتی موثر کمک می نمایید.

کلیدواژه ها:

trichophyton indotineae ، dermatophytosis ، trichophyton mentagrophytes complex ، antifungal resistance ، terbinafine resistance ، ترایکوفایتون ایندوتینه آ ، درماتوفیتوزیس ، کمپلکس ترایکوفایتون منتاگروفایتیس ، مقاومت ضدقارچی ، مقاومت به تربینافین