راهکارهایی جهت توسعه و تقویت مهارتهای ارتباطی بین دانش آموزان

این تحقیق باهدف بررسی توسعه و تقویت مهارتهای ارتباطی میان دانش آموزان انجام گرفت. داشتن مهارتهای ارتباطی بخش مهمی از لوازم ضروری برای ایفای مناسب نقش های مختلف اجتماعی است. برخی از دانش آموزان آنقدر از مهارتهای ارتباطی برخوردارند و آن را به شیوه ای موثر به کار می گیرند که شخصیت شان همه را به خود جذب میکند و برخی نیز به جهت فقدان یا ضعف مهارتهای ارتباطی موثر موجب گریز افراد می شوند. یادگیری مهارتهای ارتباطی میتواند عملکرد معلمان، دانش آموزان و دست اندرکاران امر تعلیم و تربیت را ارتقاء دهد. آموزش بدون ایجاد ارتباط معنایی نخواهد داشت و معلمان در همان آغاز کار متوجه میشوند که یکی از اولین و مهمترین مسائل، نحوه برقراری ارتباط با دانش آموز است و وجود مهارتهای ارتباطی زیاد در آموزگاران، آنان را در دستیابی هدف یاری می کند. بیشتر یادگیری ها و آموزش های کلاسی از طریق تعامل انجام میشود. معلم با شاگردان متعدد ارتباطاتی دارد یا دانش آموزان با معلم یا دانش آموزان دیگر ارتباطی برقرار می کنند. تعامل در کلاس نه فقط در خدمت دستیابی به اهداف آموزشی است، بلکه به عنوان مکانیزمی عمل میکند که از طریق آن، معلم و شاگردان اهداف شخصی و اجتماعی خود را تشخیص میدهند؛ تعامل نوع اصلی فعالیت در کلاس است و بخش عمدە وقت کلاس در تعامل صرف میشود. در این پژوهش، پرسشنامه سنجش مهارت ارتباطی بارتون، جی . ای (۱۹۹۰) استفاده شد. روایی محتوایی و سازه پرسشنامه مورد بررسی و تایید قرار گرفت. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های ، کلموگروف اسمیرنوف و T همبسته استفاده شد.نتایج نشان داد، نمره میزان مهارت دانش آموزان در پیشآزمون ۱۳/۸۰ بود که در پس آزمون به ۱۸/۳۰ افزایش یافته است و این افزایش از نظر آماری نیز معنادار می باشد (p=۰/۰۰۷).

کلیدواژه ها:

مهارت های ارتباطی ، توسعه و تقویت ، اهداف آموزشی