سمبل غیرت در شعر شاعران لر زبان

شعر و موسیقی محلی ایران بخصوص شعر محلی بختیاری منشا جوشش عاطفی و طبیعی مردم ساده و زحمت کشی است که آن سوی گرفتار های به اصطلاح تمدن یک جا نشینان ، برای آنها معنی ندارد. طرز زندگی، تفکر و مراودات مانند روحشان ساده و بی آلایش است . تا دلشان می گیرد و دل زده می شوند بساط خود را جمع می کنند و همانند مرغی مهاجر به جای دلکش دیگری کوچ می نمایند و درد و رنج خود را در "وارگه کهنه "به جای می گذارند. دل و وجود آنها مملو از یک رنگی و صفا و صداقت است ، شادی واقعی در روحشان موج می زند و با ترنم زیبای طبیعت همانند باد روان هستند ، به داده راضی اند و از نداشته شکایتی ندارند.ادبیات مردم دارای اشکال و صورت های گوناگون است و ترانه ها، ضرب المثلها، قصه ها و افسانه ها را در بر می گیرد. هر اجتماعی برای بیان افکار و اندیشه ها و عواطف از زبان خاص خود بهره می گیرد، سرایندگان ادبیات عامه، معمولا از مردمان گمنام و بی‎سوادی هستند که شالودهی آثار معنوی روستانشینان را بنیان می نهند، به گونه ای که با ارزش های مسلط جامعه هماهنگ است.