اثرات استفاده از فناوری و اطلاعات در تعلیم و تربیت مجازی

هدف: پژوهش حاضر با هدف اثرات استفاده از فناوری و اطلاعات در تعلیم و تربیت انجام شد. روش تحقیق: پژوهش از نوع توصیفی- تحلیلی مقطعی است که جامعه ی آماری آن را ۴۰۶ نفر از دانش آموزان مدارس متوسط شهر نهاوند که به روش تصادفی طبقه ای انتخاب و در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ مشغول به تحصیل بودند، ابزار جمع آوری، پرسشنامه محقق ساخته بود. پس از گردآوری داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS به منظور توصیف داده از شاخص های فراوانی، درصد، میانگین و انحراف معیار و برای آزمون فرضیه ها از آزمون های تی تست، آنووای یک طرفه، کای اسکوار و آزمون همبستگی پیرسون اسفتاده گرددید. نتایج و یافته ها: پس از تجزیه و تحلیل داده ها مشخص گردید که ۲/۳۹ درصد دانش آموزان کمتر از یک ساعت ۸/۶۰ درصد بیشتر از یک ساعت در روز از تلویزیون استفاده می کنند و ۷/۵۸ درصد کمتر از یک ساعت و ۳/۴۱ درصد بیشتر از یک ساعت در روز از اینترنت استفاده نمودند. همچنین بین استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات با رشد تعلیم و تربیت در دانش آموزان رابطه معناداری وجود دارد (۰۰۱/۰>P). و بین هیچکدام از متغیرهای دموگرافیک (سن، جنس، وضعیت تاهل شغل پدر شغل، مادر، محل سکونت و گروه تحصیلی) با استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات رابطه معناداری وجود ندارد. همچینین نتایج پژوهش نشان داد فناوری اطلاعات و ارتباطات و وسائل ارتباط جمعی بر تعلیم و تربیت تاثیرگذاری بسیار بالایی داشته که نهایتا در روابط اجتماعی آحاد جامعه تاثیر گذاشته و امکان یادگیری را به صورت مستقل افزایش می دهد.

کلیدواژه ها:

فناوری اطلاعات و ارتباطات ، تعلیم و تربیت ، دانش آموزان.