تاثیر تلقیح قارچ میکوریزا بر رشد و جذب عناصر غذایی گندم در شرایط شور

قارچ میکوریزا با جذب انتخابی عناصر به مثابه بهبوددهنده زیستی از تنش و شدت شوری بر تولید محصول می کاهد. به منظور بررسی تاثیر قارچ میکوریزا[۱] آربوسکولار بر رشد و جذب عناصر غذایی در گیاهان گندم تحت تنش شوری آزمایشی گلدانی در فضای مزرعه تحقیقاتی دانشگاه شهید چمران اهواز به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. فاکتورهای آزمایش شده عبارت بودند از فاکتور اول شامل شوری آب در چهار سطح آب تصفیه (dS m-۱ ۱ ≥EC )، آب شهری (dS m-۱ ۳-۷/۱=EC)، آب شهری همراه نمک NaCl، و آب تصفیه همراه نمک NaCl (dS m-۱ ۸EC=)، فاکتور دوم استریلیزاسیون خاک شامل خاک استریل و خاک غیر استریل، و فاکتور سوم کاربرد قارچ های میکوریزا آربوسکولار شامل سه گونه Glomus mosseae و G. intraradices و G. geosporum مخلوط سه گونه قارچ (تیمار ترکیبی) و شاهد (عاری از قارچ). وزن خشک اندام هوایی و ریشه، غلظت پتاسیم و سدیم اندام هوایی، و فسفر و نیتروژن دانه در مرحله رسیدگی اندازه گیری شد و پاسخ رشد میکوریزایی (MGR) و فسفر میکوریزایی (MPR) نیز محاسبه گردید. نتایج نشان داد اعمال شوری وزن اندام هوایی و ریشه غلظت پتاسیم و فسفر را کاهش و غلظت سدیم را افزایش می دهد. تیمارهای شامل قارچ های بومی خاک (خاک غیر استریل) به طور معنا دار وزن خشک اندام هوایی و میزان پتاسیم و فسفر و نیتروژن بیشتری و MGR و MPR کمتری نسبت به تیمار خاک استریل داشتند. در خاک استریل اختلافی در MPR بین سطوح شوری دیده نشد؛ ولی MPR گیاه در خاک غیر استریل با اعمال شوری افزایش یافت. تلقیح قارچ میکوریزا، علاوه بر افزایش وزن خشک اندام هوایی و MGR و MPR، سبب بهبود جذب یونی از طریق افزایش جذب پتاسیم و فسفر و کاهش سدیم گردید. افزایش معنا دار وزن خشک اندام هوایی و جذب بیشتر عناصر پتاسیم و فسفر و ممانعت از جذب سدیم در تیمار ترکیبی نسبت به شاهد به برتری آن در این صفات نسبت به کاربرد جداگانه گونه های قارچی منجر نگردید. برهمکنش شوری و قارچ میکوریزا نشان داد اختلافات وزن خشک اندام هوایی و MGR و غلظت پتاسیم و سدیم میان تیمارهای قارچی بیشتر در سطوح بالای شوری (آب تصفیه به همراه نمک و آب شهری به همراه نمک) معنا دار است. همبستگی مثبت و معنا داری بین وزن خشک اندام هوایی و ریشه با میزان پتاسیم و فسفر گیاه و کاهش غلظت سدیم وجود داشت.

کلیدواژه ها:

Soil Sterilization ، Indigenous Fungi ، Mycorrhizal Response ، K/Na ratio ، Phosphorus