همبستگی بین شاخص های عملکردی و درجه ارزشیابی بیمارستان های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی مشهد

مقدمه: سنجش عملکرد بیمارستانها با توجه به جایگاه ویژه بیمارستانها در ارائه خدمات در بخش بهداشت و درمان هر کشور از اهمیت بالائی برخوردار است. کارا و اثربخش بودن فعالیتهای بیمارستانی یا به عبارتی دیگر عملکرد صحیح کارکنان و استفاده مناسب از منابع با استفاده از شاخصهای عملکردی، ارزیابی می‎گردد. در تحقیق حاضر، به تعیین رابطه ی بین شاخصهای عملکردی و درجه ارزشیابی بیمارستانها پرداخته شده است. روش بررسی: مطالعه حاضر، یک مطالعه تحلیلی بوده و به صورت مقطعی در سال ۹۰-۱۳۸۹ خورشیدی انجام شده است. جامعه آماری پژوهش کلیه بیمارستانهای تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی مشهد شامل ۲۲ بیمارستان به استثنای بیمارستان روانپزشکی ابن سینا حجازی مشهد بود. اطلاعات مورد استفاده در این مطالعه که شامل شاخص های استاندارد فعالیت بیمارستانی است با استفاده از چک لیست از سامانه اتوماسیون آماری دانشگاه علوم پزشکی مشهد استخراج شد. صحت اطلاعات توسط کارشناسان اداره آمار دانشگاه مذکور بررسی و مورد تایید قرار گرفت.  برای بررسی ارتباط بین شاخصهای عملکردی و درجه ارزشیابی بیمارستانها از ضرایب همبستگی Spearman و Kendall و آزمون Student با استفاده از نرمافزار SPSS استفاده شد. سطح معناداری آزمونها ۰۵/۰در نظر گرفته شد. یافته ها: طبق ارزشیابی صورت گرفته توسط معاونت درمان دانشگاه علوم پزشکی مشهد در سال ۱۳۹۰خورشیدی، ۷/۷۲ درصد بیمارستانها درجه یک و ۳/۲۷% دارای درجه دو ارزشیابی بودند. در سال ۱۳۹۰، متوسط ضریب اشغال تخت بیمارستانهای تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی مشهد ۸/۵۸±۸۰/۶۹، متوسط اقامت بیمار ۱/۱۶±۲/۶۷، متوسط میزان مرگ و میر ۱۰/۳۹±۱۵/۳۷، متوسط میزان گردش تخت ۱۵/۵۰±۶۸/۱۱۶ و متوسط فاصله گردش تخت ۵۳/۰±۱۴/۱ بود. ۵۰ درصد بیمارستانها به لحاظ ضریب اشغال تخت، ۳/۷۷درصد به لحاظ متوسط اقامت بیمار، ۷/۷۲درصد به لحاظ میزان مرگ و میر، ۱۰۰درصد به لحاظ میزان گردش تخت و ۹/۹۰درصد به لحاظ فاصله گردش تخت در سال ۱۳۹۰دارای وضعیت مطلوب بودند. ارتباط بین شاخصهای عملکردی و درجه ارزشیابی بیمارستانها به لحاظ آماری معنادار، ولی شدت میزان ارتباط ضعیف ارزیابی گردید. نتیجه گیری: شاخص های عملکردی متوسط اقامت بیمار، میزان مرگ و میر، گردش تخت و فاصله گردش تخت بیمارستان های مورد مطالعه در حد مطلوب و شاخص ضریب اشغال تخت در حد متوسط بود. وجود ارتباط ضعیف بین شاخصهای عملکردی و درجه ارزشیابی بیمارستانها لزوم بازنگری در نظام ارزشیابی بیمارستان را مورد تاکید قرار میدهد. تخصصی شدن ارزشیابی بیمارستانها با تاکید بر شاخصهای عملکردی و انجام ارزشیابی توسط یک ارگان مستقل از جمله راهکارهای واقعیتر شدن نظام ارزشیابی بیمارستانها است. واژه های کلیدی: ارزیابی عملکرد؛ شاخص ها؛ مدت اقامت؛  اشغال تخت بیمارستان؛ میزان مرگ و میر

کلیدواژه ها:

ارزیابی عملکرد ، شاخص ها ، مدت اقامت ، اشغال تخت بیمارستان ، میزان مرگ و میر