تاثیر عوامل ساختاری بر فرایند آسیب شناسی مدیریت استعداد در سازمان آموزش وپرورش

سازمانهایی مانند آموزش وپرورش دریافته اند که برای موفقیت در عرصه پیچیده امروزی، به بهترین استعدادها نیاز دارند. علاوه بر درک نیاز به استخدام، توسعه و حفظ استعداد، سازمانها تشخیص میدهند که استعداد دارایی مهمی است که برای دستیابی به بهترین نتایج باید مدیریت شود. با این اوصاف، این پژوهش باهدف بررسی تاثیر عوامل ساختاری بر آسیب شناسی مدیریت استعداد در سازمانهای آموزشی و پرورشی انجام شد. روش تحقیق بر اساس روش پیمایشی عینی، توصیف روش گردآوری داده ها و کمی سازی نوع داده ها است. جامعه آماری شامل افسران آموزش وپرورش سازمان آموزش وپرورش اردبیل بوده و با استفاده از جدول مورگان تعداد ۱۸۶ نفر بهعنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه استاندارد اجاق ۱۳۹۱ استفاده شد. برای محاسبه روایی پرسشنامه از روایی محتوا و ساختار استفاده شد. برای سنجش پایایی سوالات نیز از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان داد که عوامل ساختاری با مقدار P=۰.۰۰۹ دارای تاثیر مثبت و معناداری در مدیریت استعداد سازمان دارد.

کلیدواژه ها:

عوامل ساختاری ، آسیب شناسی ، مدیریت استعداد ، سازمان آموزش وپرورش