بررسی جایگاه خودکارآمدی در موفقیت تحصیلی دانش آموزان

محققانی که در زمینه های مختلف آموزشی کار می کنند متوجه شده اند که افکار و اعتقادات فراگیران نقش مهمی در فرآیند یادگیری بازی می کنند. خودکارآمدی به عنوان یک عنصر کلیدی از نظریه شناختی اجتماعی به نظر می رسد که نقش مهمی در یادگیری دانش آموزان دارد؛ چرا که، انگیزه و یادگیری آنان را تحت تاثیر قرار می دهد. خودکارآمدی تحصیلی به عنوان قابلیت درک فرد از توانایی های خود در انجام وظایف لازم برای رسیدن به اهداف تحصیلی تعریف شده است. پژوهش حاضر با بررسی ادبیات خودکارآمدی به نقش خودکارآمدی دانش آموزان در آموزش پرداخته و بر روی این سوال که چه عواملی خودکارآمدی دانش آموزان را در آموزش عالی تحت تاثیر قرار می دهند؛ متمرکز شده است. برای این منظور به روش مطالعه کتابخانه ای به بررسی مقالات و منابع مربوط به موضوع تحقیق پرداخته که مطابق با معیارهای تحقیق می باشند.. روش تحقیق به صورت روایتی و کیفی و استخراج از نتاج یافته ها می باشد. نتایج تحقیق نشان داد که یک خود کارآمدی تحصیلی مثبت با موفقیت تحصیلی دانش آموز رابطه ی مستقیمی دارد. خودکارآمدی بر روی چندین جنبه از رفتار که برای یادگیری دارای اهمیت هستند تاثیر می گذارد. توسعه ی یک خود کارآمدی تحصیلی مثبت برای دانش آموزان بسیار دشوار است، به ویژه اگر خود کارآمدی آن ها به طور متداول منفی باشد. اگر دانش آموزی خود کارآمدی تحصیلی مثبت را کسب کند، بر روی جنبه های دیگر یادگیری به احتمال زیاد تاثیر مثبت خواهد داشت. دانش آموزان دارای خودکارآمدی تحصیلی بالاتر، سازگاری تحصیلی بهتری دارند و راهبردهای یادگیری سودمندتری را به کار می برند. بنابراین هدف از مطالعه حاضر تعیین خودکارآمدی تحصیلی و ارتباط آن با موفقیت تحصیلی دانش آموزان می باشد.

کلیدواژه ها:

خودکارآمدی ، موفقیت تحصیلی ، یادگیری