بررسی جامعه شناسی آموزش وپرورش

پژوهش حاضر باهدف بررسی جامعه شناسی آموزش وپرورش انجام شد. جامعه شناسان معمولا آموزش وپرورش را با «جامعه پذیری» یا «اجتماعی شدن» مترادف می دانند. به عقیده آن ها، آموزش وپرورش سازوکار رسمی جامعه برای حفظ و انتقال فرهنگ است در این مفهوم، آموزش وپرورش، فرایندی است که به واسطه آن، مجموعه اعتقادها، ارزش ها، هنجارها، دانش ها و مهارت های جامعه به نسل جدید منتقل می شود. جامعه شناسی آموزش وپرورش مطالعه مجموعه عوامل اجتماعی است که همه ساختارها و فرایندهای آموزشی را چه در درون و چه بین جوامع تحت تاثیر قرار می دهند. جامعه شناسی آموزش وپرورش مطالعه مجموعه عوامل اجتماعی است که همه ساختارها و فرایندهای آموزشی را چه در درون و چه بین جوامع تحت تاثیر قرار می دهند. جامعه شناسان تاکید می کنند که آموزش وپرورش یکی از راه های اجتماعی شدن کودک است و مدرسه در کنار سایر عوامل، از قبیل خانواده، اجتماع و گروه های همبازی به این روند کمک می کند. نتایج نشان داد که رابطه جامعه و آموزش وپرورش یک طرفه نیست بلکه جامعه برای تداوم حیات خود به مشابهت افکار، ارزش ها و هنجارها در میان اعضای خود نیاز دارد که آموزش وپرورش باید آن را تامین کند به عبارت دیگر، آموزش وپرورش از ابتدا شباهت های اساسی و همانندی های موردنیاز زندگی جمعی را به وجود می آورد و در افراد تثبیت می کند.

کلیدواژه ها:

آموزش وپرورش ، جامعه شناسی ، اجتماعی شدن ، دانش آموزان