پاسخ Trichogramma brassicae به افزایش دما با تکیه بر روش های مولکولی و زیستی
محل انتشار: نامه انجمن حشره شناسی ایران، دوره: 43، شماره: 3
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 71
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JESI-43-3_001
تاریخ نمایه سازی: 3 آبان 1402
چکیده مقاله:
افزایش دمای کره زمین یکی از جدیدترین مشکلاتی است که زیست بوم زمین را تهدید می کند. حشرات به عنوان موجوداتی خونسرد وابستگی زیادی به دمای محیط از خود نشان می دهند به گونه ای که با افزایش دمای کره زمین در پراکنش، فعالیت و پراسنجه های زیستی آن ها تغییراتی به وجود می آید. زنبور Trichogramma brassicae (Hym.: Trichogrammatidae) یکی از مهم ترین عوامل کنترل بیولوژیک در ایران است که برای مهار بسیاری از گونه های بالپولکداران مورد استفاده قرار می گیرد. در این مطالعه بررسی تغییرات دما روی پراسنجه های زیستی و بیان دو ژن شوک حرارتی HSP۷۰ و HSP۹۰ زنبور T. brassicae در شرایط آزمایشگاهی مورد مطالعه قرار گرفت. بدین منظور کلنی اصلی این زنبورها به دو قسمت تقسیم و هر کدام از کلنی های جدید به مدت ۲۰ نسل در دو دمای ۳۰ و ۳۳ درجه سلسیوس پرورش داده شدند. بعد از ۲۰ نسل پراسنجه هایی مانند درصد پارازیتیسم، نرخ خروج، نسبت جنسی و بیان دو نوع پروتئین دمایی (HSP۷۰ و HSP۹۰) اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که در دمای ۳۳ درجه سلسیوس میزان بیان پروتئین های دماییHSP۹۰ به میزان ۴۵/۲ برابر و پروتئین دمایی HSP۷۰ به میزان ۹/۱ برابر بیان آن در دمای ۳۰ درجه سلسیوس بود که نشان دهنده وجود اختلاف معنی دار در سطح یک درصد بود. نرخ پارازیتیسم در دماهای ۳۰ و ۳۳ درجه سلسیوس به ترتیب ۰۹/۲±۵/۵۳ و ۱۴/۲±۷/۴۰ به ازای ۲۰۰ تخم بود. درصد خروج زنبورهای بالغ در شاهد و تیمار به ترتیب ۳۷/۰ ± ۸/۹۶و ۸۳/۰± ۸/۸۲ بود. نسبت جنسی ماده ها به کل جمعیت در دمای ۳۰ و ۳۳ درجه سلسیوس بترتیب ۲/۱± ۳/۶۲ و ۸/۰± ۹/۴۸ ثبت شد. در دمای ۳۳ درجه دوره رشد پیش از بلوغ برابر با ۰۲۹/۰±۳/۸ روز و در دمای۳۰ درجه سلسیوس ۰۲۹/۰±۱۵/۹ روز محاسبه شد. این نتایج نشان می دهد افزایش دمای کره زمین می تواند اثربخشی دشمنان طبیعی را کاهش دهد که منجر به افزایش احتمال طغیان آفات خواهد شد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
پوریا آبرون
گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران
حسین مددی
گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران
آرش زیبایی
گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
فواد فاتحی
گروه کشاورزی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :