بررسی میزان آگاهی دندانپزشکان و دانشجویان سال ششم دندانپزشکی شهر ساری از نحوه پردازش و انتقال بیوپسی های دهانی

سابقه و هدف: راه تشخیص درست ضایعات دهانی با نماهای مشکوکی، برداشتن نمونه با روشی مناسب و بررسی آسیب شناختی آن است و تکنیک اجرای بیوپسی نامطلوب منجر به خطاهای تشخیصی طی ارزیابی هیستوپاتولوژیک می شود. هدف از این مطالعه ارزیابی میزان آگاهی دندانپزشکان عمومی شهر ساری و دانشجویان سال ششم دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مازندران از نحوه پردازش و چگونگی انتقال بیوپسی های دهانی بود. مواد و روش ها: مطالعه از نوع توصیفی- تحلیلی و به روش مقطعی بر روی ۱۵۰ نفر از دندانپزشکان عمومی و دانشجویان سال ششم دندانپزشکی در شهر ساری در سال ۱۳۹۴ انجام شد. پرسشنامه طراحی شده شامل اطلاعات دموگرافیک و سوالاتی درباره نحوه پردازش و انتقال بیوپسی های دهانی بود. داده ها به وسیله نرم افزار SPSS ۱۷ با استفاده از آزمون T، آنالیز واریانس (ANOVA) و ضریب همبستگی اسپیرمن تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: پرسشنامه ها توسط ۱۵۰ نفر شامل ۱۰۶ دندانپزشک (۵۰ درصد مرد) با میانگین سنی ۲/۶±۹/۳۹ سال و ۴۴ دانشجوی دندانپزشکی (۵۰ درصد مرد) با میانگین سنی ۶/۲±۶/۲۴ سال تکمیل گردید. درصد آگاهی دندانپزشکان ۴/۵۴ درصد و دانشجویان دندانپزشکی ۱/۵۵ درصد بود که از لحاظ آماری بین دو گروه تفاوت معنی دار وجود نداشت (۸۶۲/۰=p). بین سطح آگاهی دندانپزشکان و تعداد شرکت در دوره های بازآموزی پاتولوژی دهان، همبستگی معنی دار مستقیم وجود داشت (۲۱۹/۰=r، ۰۱۷/۰=p). استنتاج: درصد آگاهی دندانپزشکان و دانشجویان دندانپزشکی در این زمینه پایین بود و بنابراین آموزش مستمر در این زمینه، بسیار الزامی است.

کلیدواژه ها:

awareness ، oral biopsy ، transport ، dental student ، dentist ، آگاهی ، بیوپسی دهانی ، پردازش و انتقال ، دانشجو ، دندانپزشک