مقایسه تاثیر دو روش آموزش درمانگاهی SNAPPS و متداول برمهارت استدلال بالینی دانشجویان پزشکی

زمینه و هدف: استدلال بالینی، یکی از مهارت های اصلی و ضروری برای تشخیص و درمان بیماری ها است که فراگرفتن آن برای تمامی دانشجویان پزشکی ضروری است. مدل SNAPPS به عنوان یک مدل دانشجو محور می تواند زمینه ایجاد استدلال بالینی را فراهم سازد. این مطالعه با هدف مقایسه تاثیر دو روش آموزش درمانگاهی SNAPPS و متداول بر استدلال بالینی دانشجویان پزشکی انجام شد. روش تحقیق: این پژوهش به شیوه مطالعه مداخله ای نیمه تجربی با طرح پس آزمون با گروه کنترل انجام گردید. جامعه آماری شامل دانشجویان پزشکی مقطع کارآموزی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند بود که در سال تحصیلی ۱۳۹۵-۱۳۹۴ وارد بخش عفونی شدند. نمونه آماری مورد مطالعه، ۱۲۶ نفر از دانشجویان پزشکی بودند که به صورت ایستا به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش با مدل SNAPPS و همین تعداد گروه کنترل همتاشده بر اساس جنسیت، مقطع تحصیلی و معدل با روش آموزش درمانگاهی متداول آموزش داده شدند. سپس نمرات استدلال بالینی دانشجویان با آزمون Key feature مورد سنجش قرار گرفت و با روش آماری T مستقل و با استفاده از نرم افزار SPSS (ویرایش ۱۹) تجزیه و تحلیل گردید. یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد که میانگین نمره استدلال بالینی در دانشجویان گروه آزمایش (SNAPPS) ۱/۱۷±۱۷/۲۹ و در گروه کنترل (متداول) ۱/۲۰±۱۶/۵۳ بود که از نظر آماری تفاوت معنی داری داشت (۰/۰۰۱P=). تفاوتی بین نظرات دختران و پسران دانشجو یافت نگردید. نتیجه گیری: مدل آموزش درمانگاهی SNAPPS، یک مدل موثر در پرورش استدلال بالینی دانشجویان است؛ بنابراین می توان به کارگیری این روش در آموزش درمانگاهی کلیه دروس را توصیه کرد.

کلیدواژه ها:

Clinical education ، SNAPPS model ، conventional method ، clinical reasoning ، آموزش درمانگاهی ، مدل SNAPPS ، روش متداول ، استدلال بالینی