بررسی تاثیر روش تدریس ساخت گرایی بر پیشرفت ریاضی دانش آموزان استثنایی

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر روش تدریس ساخت و سازگرایی بر پیشرفت ریاضی دانش آموزان استثنایی پنجم ابتدایی است. روش تحقیق توصیفی- پیمایشی می باشد. جامعه آماری این پژوهش را کلیه معلمان پسر پنجم ابتدایی تشکیل می دهند. تعداد معلمان ۸۰ نفر می باشد و به علت اینکه حجم جامعه پایین می باشد، حجم نمونه ۸۰ نفر به صورت سرشماری انتخاب شد. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه ۱۲ سوالی محقق ساخته استفاده شده است جهت برآورد ضریب پایایی آزمون از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد که ضریب آلفا برای آزمون ۸۱/۰بدست آمد. داده های بدست آمده با استفاده از آزمون کی دو مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد روش تدریس ساخت و سازگرایی بر پیشرفت ریاضی دانش آموزان پنجم تاثیر دارد.

کلیدواژه ها:

آموزش ریاضی ، تدریس ، ساخت و سازگرایی ، پیشرفت ریاضی ، استثنایی.