تاثیر آموزش و پیگیری تلفنی(تله نرسینگ) بر خودمراقبتی و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس: کارآزمایی بالینی تصادفی

مقدمه: مولتیپل اسکلروزیس (ام. اس) بیماری مزمن و پیشرونده سیستم عصبی مرکزی است که می تواند  اثر مخربی بر کیفیت زندگی بیمار داشته باشد. رفتارهای خودمراقبتی یکی از عوامل موثر در پیشگیری از علائم و عود بیماری ام. اس است. هدف این مطالعه بررسی تاثیر آموزش به بیمار و پیگیری تلفنی (تله نرسینگ) بر خود مراقبتی و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به ام. اس بود. روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی بر روی ۷۰ نفر از بیماران ام. اس در انجمن ام.اس شهر اراک در سال ۱۴۰۰ انجام شد. نمونه ها به روش در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه ۳۵ نفره آزمون و کنترل قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه خودمراقبتی میلر و پرسشنامه کیفیت زندگی بیماران مبتلا به ام. اس بود که قبل و بعد از مداخله توسط هر دو گروه تکمیل شد. برای بیماران گروه آزمون ابتدا جلسات آموزشی به صورت یک روز در هفته به مدت دو هفته برگزار شد، سپس پیگیری تلفنی به مدت ۱۲ هفته انجام شد. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۰ و آزمون های آماری کای اسکوئر، تی مستقل و تی زوجی انجام شد. یافته ها : نتایج نشان داد قبل از مداخله، بین میانگین نمره خودمراقبتی و کیفیت زندگی دو گروه اختلاف آماری معنی داری وجود ندارد (۰/۰۵خود مراقبتی در دو گروه کنترل و آزمون وجود داشت (۰/۰۳۱=p). همچنین بین میانگین نمره کیفیت زندگی در دو گروه کنترل و آزمون بعد از مداخله تفاوت معنی داری مشاهد شد (۰/۰۲۸=p). نتیجه گیری: یافته های این پژوهش نشان داد که آموزش و پیگیری تلفنی می تواند نقش موثری در بهبود خودمراقبتی و کیفیت زندگی بیماران ام. اس داشته باشد.

کلیدواژه ها:

Education ، Tele-nursing ، Self-care ، Quality of life ، Multiple sclerosis ، آموزش به بیمار ، تله نرسینگ ، خود مراقبتی ، کیفیت زندگی ، مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس