اثر منابع مختلف چربی در جیره انتظار زایش بر مصرف خوراک گاوها، فراسنجه های خونی، اندازه های بدنی و عملکرد گوساله های شیرخوار هلشتاین

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 69

فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JASR-15-3_002

تاریخ نمایه سازی: 16 مهر 1402

چکیده مقاله:

هدف از پژوهش حاضر، اثر افزودن منابع مختلف چربی (اسیدهای چرب اشباع و غیر اشباع) در جیره انتظار زایش گاوهای هلشتاین بر مصرف خوراک، فراسنجه های خونی، اندازه های بدنی و عملکرد گوساله ها پس از تولد می باشد. در این پژوهش از ۳۰ راس گاو شیری هلشتاین نزدیک زایش (۱۵ راس شکم اول و ۱۵ راس چند شکم زایش، میانگین نمره وضعیت بدنی ۰.۱۵±۳۲/۳ و میانگین وزن بدن ۲/۸۴ ± ۳۴/۶۵۹ کیلوگرم) در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تیمار و ۱۰ تکرار استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل: ۱- گروه کنترل (بدون چربی) ۲- گروه اسید چرب اشباع (پالمیتیک اسید) ۳- گروه اسید چرب غیراشباع (دانه گلرنگ) بودند. تغذیه از ۲۱ روز مانده به تاریخ احتمالی زایش تا زمان زایش ادامه یافت. ماده خشک مصرفی به­صورت روزانه اندازه گیری شد. گاوها پس از زایمان توسط دستگاه شیردوش انفرادی دوشیده شده و حجم آغوز آن ها ثبت شد، همچنین جهت بررسی کیفیت آغوز دو نمونه از آن مورد ارزیابی قرار گرفت. خون گیری از گوساله های تازه متولد شده در زمان­های تولد (قبل از مصرف آغوز)، دو ساعت پس از مصرف آغوز، ۳، ۷، ۲۱ و ۴۹ روز پس از تولد از گوساله ها انجام شد. وزن گوساله ها و اندازه های بدنی در زمان های تولد، ۲۱ و ۴۹ روزگی اندازه گیری شدند. به­طور کلی، نتایج پژوهش حاضر نشان داد که افزودن منابع اسیدهای چرب غیراشباع و اشباع در جیره انتظار زایش بر ماده خشک مصرفی قبل از زایش گاوها تاثیر معنی داری نداشت، همچنین تیمارهای آزمایشی بر کیفیت آغوز، اسیدهای چرب آغوز، فراسنجه­های خونی، اندازه های بدنی و عملکرد گوساله های هلشتاین تاثیر معنی داری نداشتند.

نویسندگان

محمودرضا امینی

گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد،ایران.

عباسعلی ناصریان

گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد،ایران.

رضا ولی زاده

گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد،ایران.

عیسی دیرنده

گروه علوم دامی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران.