بررسی رابطه بین مولفه های یادگیری اجتماعی و تمایل به بزهکاری در بین دانش آموزان دوره متوسطه اول و دوم شهر رشت (آزمون نظریه یادگیری اجتماعی اکرز)

یکی از موضوعات اجتماعی مورد توجه محققان و پژوهشگران بزهکاری دانش آموزان در مدارس است. همواره بزهکاری موضوعی حساس و چالش برانگیز برای متصدیان امور آموزشی بوده است. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین مولفه های یادگیری اجتماعی و تمایل به بزهکاری در بین دانش آموزان دوره متوسطه اول و دوم شهر رشت است. این تحقیق از نظر هدف کاربردی و از روش پیمایش استفاده شده است. جمع آوری داده ها با استفاده از ابزار پرسشنامه صورت گرفته است. جامعه آماری این تحقیق را دانش آموزان دوره متوسطه اول و دوم تشکیل می دهند. برای تعیین حجم نمونه با استفاده از نرم افزار جی پاور ۲۷۰نفر دانش آموز پسر و ۲۷۰ نفر دانش آموز دختر انتخاب گردید که در مجموع ۵۴۰ پرسشنامه در بین دانش آموزان توزیع گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss و به کارگیری آمار توصیفی و استنباطی انجام شده است. یافته ها تحقیق نشان می دهد که بین متغیر وابسته تمایل به بزهکاری دانش آموزان با مولفه های دستاورد فردی، بازدارندگی غیررسمی، هم نشینی با دوستان ناباب و تقلید از شبکه های اجتماعی به عنوان متغیرهای یادگیری اجتماعی رابطه معناداری وجود دارد. بر اساس نتایج تحقیق بیشترین تاثیر مولفه های یادگیری اجتماعی بر روی تمایل به بزهکاری دانش آموزان را به ترتیب مولفه دستاورد فردی ، هم نشینی با دوستان ناباب، تقلید از شبکه های اجتماعی و بازدارندگی غیررسمی داشته اند.

کلیدواژه ها:

بزهکاری دانش آموزان ، یادگیری اجتماعی ، دستاورد فردی ، هم نشینی با دوستان ناباب