الگوی روابط ساختاری حمایت اجتماعی، راهبردهای مقابله ای و برچسب اجتماعی با علائم افسردگی در زنان نابارور استان تهران در سال ۱۳۸۹

مقدمه: روان شناسانی که با افراد نابارور سر و کار دارند، برای کسب نتایج بهتر درمانی و تامین سلامت روانی آنها سعی در تدوین و اجرای مداخلاتی به منظور کاهش استرس و افزایش سازگاری این افراد دارند. جهت دستیابی به این هدف، ابتدا باید مسائلی که در افزایش استرس این افراد و کاهش سلامت روانی آنها تاثیر دارد را شناخت و برای برنامه ریزی های آینده جهت کاهش آسیب پذیری این افراد، اقدامات لازم را انجام داد. لذا مطالعه حاضر با هدف ارزیابی عوامل موثر بر افسردگی زنان نابارور، به بررسی روابط علی متغیر های راهبردهای مقابله ای، حمایت اجتماعی، برچسب اجتماعی (استیگما)، و افسردگی، در جمعیت زنان نابارور پرداخت. روش کار: این مطالعه مقطعی از آبان تا دی ماه سال ۱۳۸۹ بر روی ۴۰۰ زن نابارور مراجعه کننده به بیمارستان تخصصی زنان، زایمان و نازایی صارم انجام شد. افراد به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و با استفاده از پرسشنامه های حمایت اجتماعی وکس و همکاران، نسخه کوتاه فهرست مقابله با موقعیت های استرس زای اندلر و پارکر، پرسشنامه افسردگی بک-۲ و مقیاس استیگمای ادراک شده مورد ارزیابی قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار لیزرل (نسخه ۵/۸) انجام شد. جهت تعیین چگونگی ارتباط سازه ها، از همبستگی اسپیرمن و جهت تعیین سهم هر یک از مولفه ها، از روش تحلیل مسیر استفاده شد. یافته ها: استیگما یا برچسب اجتماعی که زنان نابارور دریافت می کنند، در صورتی که با راهبرد مقابله ای هیجان مدار همراه شود و همچنین در شرایط کاهش حمایت خانواده، باعث ایجاد افسردگی در زنان نابارور می شود؛ به عبارت دیگر، راهبرد مقابله هیجان مدار و حمایت خانواده، نقش میانجی در رابطه استیگما و افسردگی بر عهده داشتند. نتیجه گیری: تمرکز بر نوع راهبرد مقابله ای و همچنین تاکید بر حمایت خانواده برای زنان نابارور، می تواند تاثیر مهمی در کاهش میزان افسردگی آنان و نیز کاهش آسیب پذیری این قشر از جامعه نسبت به برچسب اجتماعی مربوط به ناباروری داشته باشد.

کلیدواژه ها:

افسردگی ، برچسب اجتماعی ، حمایت اجتماعی ، ناباروری