مقایسه فراوانی اختلالات قاعدگی (آمنوره، الیگومنوره، دیسمنوره و سندرم پیش از قاعدگی) بین دانشجویان دختر ورزشکار و غیر ورزشکار دانشگاه های تبریز

مقدمه: بر اساس نتایج برخی از مطالعات، شیوع اختلالات قاعدگی از جمله آمنوره و الیگومنوره در بین قهرمانان ورزشی بیش از جمعیت عمومی می باشد. دیسمنوره اولیه (قاعدگی دردناک) نیز در بیش از ۹۰% بالغین در سنین باروری مشاهده می شود. سندرم پیش از قاعدگی نیز می تواند به طور موثری بر زندگی زنان تاثیر گذار باشد. از آنجایی که ورزش و فعالیت بدنی از عوامل موثر بر اختلالات ذکر شده می باشند، مطالعه حاضر با هدف مقایسه فراوانی اختلالات قاعدگی (آمنوره، الیگومنوره، دیسمنوره و سندرم پیش از قاعدگی) بین دانشجویان دختر ورزشکار و غیر ورزشکار انجام شد. روش کار: این مطالعه علی- مقایسه ای در سال ۱۳۸۹ بر روی ۳۶۰ نفر از دانشجویان دختر ۲۸-۱۸ ساله رشته های پزشکی و غیر پزشکی دانشگاه های تبریز انجام شد. افراد به صورت انتخابی و هدفمند انتخاب شدند و پرسشنامه های تاریخچه ورزشی فردی، دیکرسون و مقیاس دیداری درد را تکمیل کردند. داده ها پس از گردآوری با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۱۶) و آزمون های آماری توصیفی و استنباطی (آزمون کی دو) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: دو گروه ورزشکار و غیر ورزشکار از نظر بروز آمنوره (۵۵/۱۰% در برابر ۸۸/۸%) (۰/۵۹=p) و الیگومنوره (۳۳/۱۸% در برابر ۵۵/۱۵%) (۲۶/۰=p) تفاوت معنی داری نداشتند. از نظر بروز سندرم قبل از قاعدگی ، دو گروه ورزشکار و غیر ورزشکار (به ترتیب ۸۸/۵۵% و ۱۱/۶۶%) تفاوت معنی داری نداشتند (۱۵/۰=p). فراوانی دیسمنوره در گروه ورزشکار ۴۴/۳۹% و در گروه غیر ورزشکار ۸۸/۴۳% بود که این اختلاف از نظر آماری معنی دار نبود (۳۹/۰=p). نتیجه گیری: ورزش می تواند باعث بهبود دیسمنوره و سندرم قبل از قاعدگی شود، همچنین لازم است در مورد تغذیه که یکی از علل مهم آمنوره و الیگومنوره می باشد، توجه لازم مبذول شود.

کلیدواژه ها:

آمنوره ، الیگومنوره ، دیسمنوره ، سندرم قبل از قاعدگی ، ورزشکار