طراحی مدل تاثبرگذاری استعدادبروری شغلی و هوشمندی راهبردی در سازمان بر توانمندسازی مدیران (مطالعه موردی: مدیران ترببت بدنی سازمان ها و مجموعه های ورزشی استان کرمان)

هدف از این تحقیق تدوین مدل تاثیرگذاری استعدادپروری شغلی و هوشمندی راهبردی در سازمان بر توانمندسازیمدیران در بین مدیران تربیت بدنی سازمان ها و مجموعه های ورزشی استان کرمان بود. این تحقیق توصیفی و از نوعکاربردی با جامعه آماری کلیه مدیران تربیت بدنی سازمان ها و مجموعه های ورزشی استان کرمان (۵۶۰ نفر) بود. حجمنمونه آماری براساس جدول مورگان. ۲۳۴ نفر و روش نمونه گیری به صورت تصادفی طبقه ای بود. ابزار پژوهش با درنظرگرفتن متغیرهای تحقیسق پرسشنامه های توانمندسازی (مین هاجول. ۲۰۱۶ و جاویدمهر و بهفرو، ۱۳۹۵)،استعدادپروری شغلی (صیادی و همکاران. ۱۳۹۱ و کامیاب خانقاه، ۱۳۹۳) و هوشمندی راهبردی در سازمان (غضنفری وهاشمی، ۱۳۹۰ و ذهبی (۱۳۹۲) بود که روایی صوری و محتوایی پرسشنامه ها توسط (۱۲ نفر) خبرگان مورد تایید و پایایی(α=۰/۸۶) تعیین شد. تجزیه و تحلیل داده ها در دو سطح توصیفی (فراوانی، میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (آزمونکلوموگروف اسمیرونوف، مدل سازی معادلات ساختاری) توسط نرم افزارهای آماری اس بی اس اس نسخه ۲۵ و اسمارتپی ال اس نسخه ۳ مورد سنجش قرار گرفت. نتایج نشان داد که استعدادیروری در سازمان (۰/۱۸) و هوشمندی راهبردیدر سازمان (۰/۷۵) اثر معنی داری در سطح معنی داری ۹۵ درصد با توانمندسازی مدیران داشتند. بر اساس مدل پژوهشمی توان گفت سازمان ها و مجموعه های ورزشی استان کرمان جهت ارتقای توانمندسازی مدیران، می توانند فعالیت هایمربوط به هوشمندی راهبردی و استعدادپروری را به همراه مولفه های آن ها به ترنیب اولویت اثرگذاری، مدنظر قرار داده،اجرا و هماهنگ سازند تا موجبات تعالی و دستیابی مطلوب به اهداف سازمان را با سرعت بیشتر فراهم آورند.

کلیدواژه ها:

استعدادپروری شغلی ، توانمندسازی مدیران ، مدیران تربیت بدنی ، هوشمندی راهبردی