تعیین ارزش تشخیصی تست نسبت پروتئین به کراتینین در ادرار تصادفی زنان باردار با فشار خون بالا جهت تشخیص پره اکلامپسی

سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 159

فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_IJOGI-17-123_001

تاریخ نمایه سازی: 28 مرداد 1402

چکیده مقاله:

مقدمه: پره اکلامپسی، یکی از شایع ترین عوارض بارداری و یکی از علل اصلی مرگ و میر و ناتوانی مادر و نوزاد می باشد. دفع پروتئین در ادرار، مهم ترین عامل جهت تشخیص بیماران مبتلا به پره اکلامپسی است. روش استاندارد فعلی جهت بررسی کمی پروتئینوری، جمع آوری ادرار ۲۴ ساعته می باشد، اما این روش وقت گیر و پرزحمت بوده و استفاده از روشی که بتواند در اسرع وقت، میزان پروتئین ادرار را نشان دهد، در تسریع روند درمان موثر است. مطالعه حاضر با هدف پیش بینی پروتئینوری در بیماران مشکوک به پره اکلامپسی با استفاده از نسبت پروتئین به کراتینین در نمونه تصادفی ادرار و تعیین بهترین نقطه برش انجام شد. روش کار: این مطالعه مقطعی تحلیلی در سال ۹۳-۱۳۹۲ بر روی ۱۰۳ زن باردار با سن بارداری بیشتر از ۲۰ هفته مراجعه کننده به بیمارستان امام رضا (ع) با شکایت فشار خون بیشتر یا مساوی ۹۰/۱۴۰ میلی متر جیوه یا ادم شدید انجام شد. جهت اندازه گیری نسبت پروتئین به کراتینین، یک نمونه تصادفی ادرار گرفته شد و سپس جمع آوری ادرار ۲۴ ساعته برای تعیین میزان پروتئین انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۱۶) و آزمون های کای دو، تی تست، من ویتنی و رگرسیون لوجستیک انجام شد. میزانp  کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: از ۱۰۳ زن باردار، دفع پروتئین در ادرار ۲۴ ساعته در ۵۳ نفر (۵۱%) از زنان بیش از ۳۰۰ میلی گرم و در ۵۰ نفر (۴۹%) کمتر یا مساوی ۳۰۰ میلی گرم بود. بهترین نقطه برش نسبت پروتئین به کراتینین نمونه تصادفی ادرار ۲۷/۰ با حساسیت ۹۶% و ویژگی ۵۴% و ارزش اخباری مثبت ۶۹% و ارزش اخباری منفی ۹۳% به دست آمد (۰۰۰۱/۰>p). نتیجه گیری: نسبت پروتئین به کراتینین نمونه اتفاقی ادرار می تواند به عنوان تستی سریع و آسان برای رد پروتئینوری در ۹۳% افراد مشکوک به پره اکلامپسی مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

پروتئینوری ، پره اکلامپسی ، نسبت پروتئین به کراتینین

نویسندگان

مرضیه لطفعلی زاده

دانشیار گروه زنان و مامایی، مرکز تحقیقات سلامت زنان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.

کوثر دلدار

پزشک عمومی، مرکز تحقیقات سلامت زنان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.

مریم صالحی

استادیار گروه پزشکی اجتماعی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.

نیره قمیان

دانشیار گروه زنان و مامایی، مرکز تحقیقات سلامت زنان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • Cunningham FG, Leveno KJ, editors, William’s Obstetrics. ۲۳th. New York: ...
  • Sanchez-Ramos L, Gillen G, Zamora J, Stenyakina A, Kaunitz AM. ...
  • Morris RK, Riley RD, Doug M, Deeks JJ, Kilby MD. ...
  • Kasper DL, Fauel As editors. Harrison’s principles of Internal Medicines. ...
  • Zadeh modarres S, Razaghi MR, Habibi G, Najmi ZRandom urine ...
  • Nisell H, Trygg M, Back R.urin albumin/ creatinine ratio for ...
  • Schubert FD, Abernathy MP. Allernat evaluation of proteunuria in the ...
  • Wheeler TL, Blackhurst DW, Dellinger EH. Usage of spot urine ...
  • Christopher P, Roland G. Use of protein: creatinine ratio measurements ...
  • نمایش کامل مراجع