مقایسه تاثیرآموزش گروهی و انفرادی بر نگرانی و اضطراب زنان باردار پیرامون آزمایشات غربالگری اختلالات کروموزومی جنین
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 77
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJOGI-18-157_001
تاریخ نمایه سازی: 28 مرداد 1402
چکیده مقاله:
مقدمه:انجام آزمایشات غربالگری اختلالات کروموزومی جنین ممکن است باعث ایجاد نگرانی و اضطراب در مادران باردار شود. مطالعه حاضر با هدف مقایسه تاثیر آموزش گروهی و انفرادی بر نگرانی و اضطراب زنان باردار پیرامون آزمایشات غربالگری اختلالات کروموزومی جنین انجام شد. روش کار:این مطالعه کارآزمایی بالینی در سال ۱۳۹۳ بر روی ۲۴۰ زن باردار با سن بارداری کمتر از ۱۰ هفته، در مراکز بهداشتی- درمانی شهر مشهد انجام شد. ابزار گردآوری داده ها، فرم اطلاعات فردی، پرسشنامه نگرانی کمبریج و اضطراب اشپیلبرگر بود. در گروه های مداخله، آموزش انفرادی و گروهی طی دو جلسه به صورت هفته ای یک بار و طی دو هفته متوالی برگزار شد و در گروه کنترل، مراقبت معمول انجام شد. میزان نگرانی و اضطراب زنان باردار قبل از آموزش و نیز در هفته ۲۲-۲۰ بارداری در سه گروه اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۱۶) و آزمون های آماری آنالیز واریانس یک طرفه، توکی و آزمون تی انجام شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: میانگین نمره نگرانی زنان باردار در سه گروه آموزش انفرادی (۰۳/۸±۵۵/۱۷)، گروهی (۸۷/۸±۴۸/۱۹) و کنترل (۰۶/۵±۱۸/۲۴) اختلاف آماری معنی داری داشت (۰۰۱/۰=p). همچنین میانگین نمره اضطراب آشکار زنان باردار در سه گروه آموزش انفرادی (۰۱/۴±۹/۴۶)، گروهی (۰۱/۳±۵/۴۵) و کنترل (۲۶/۵±۹/۴۷) و میانگین نمره اضطراب پنهان در سه گروه آموزش انفرادی (۳۴/۴±۸۶/۴۵)، گروهی (۳۶/۴±۷۳/۴۶) و کنترل (۰۸/۵±۳۲/۴۴) اختلاف آماری معنی داری داشت (۰۰۱/۰=p). نتیجه گیری: با توجه به موثر بودن روش های آموزش انفرادی و گروهی در کاهش نگرانی و اضطراب آشکار زنان باردار پیرامون آزمایشات غربالگری اختلالات کروموزومی جنین، می توان هر کدام از این روش های آموزشی را بر حسب شرایط محیط بالین برای ترغیب مادران باردار جهت استفاده از آزمایشات غربالگری استفاده کرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
معصومه کردی
استادیار گروه مامایی، مرکز تحقیقات مراقبت مبتنی بر شواهد، گروه مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
سحر ریاضی
دانشجوی کارشناسی ارشد مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
مرضیه لطفعلی زاده
دانشیار گروه زنان و مامایی، مرکز تحقیقات سلامت زنان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
محمد تقی شاکری
استاد آمار زیستی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
حسین جعفری ثانی
دانشیار گروه آموزشی علوم تربیتی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :