ارزیابی میزان آنزیمهای Drosha، Dicer و پروتئین DGCR۸ در بیماران مبتلا به پره اکلامپسی
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 110
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJOGI-20-12_006
تاریخ نمایه سازی: 28 مرداد 1402
چکیده مقاله:
مقدمه: پره اکلامپسی به عنوان یک اختلال مهم دوران بارداری شناخته شده است که با افزایش فشارخون در نیمه دوم بارداری و پروتئینوری همراه میباشد و یکی از سه عامل اصلی مرگ و میر مادر و جنین به شمار میآید. بی نظمی در میکروRANها با مکانسیم تاثیر بر عوامل رگزایی، در پرهاکلامپسی نقش دارند و میتوانند برای تشخیص این بیماری به کار روند.مطالعه حاضر با هدف بررسی میزان بیان ژن هایDGCR۸ ،Dicer و Drosha در بیماران مبتلا به پره اکلامپسی انجام شد. روش کار: این مطالعه توصیفی - تحلیلی در سال ۹۵-۱۳۹۴ بر روی ۸۴ نفر از زنان باردار و غیر باردار سالم مراجعه کننده به درمانگاه زنان مرکز آموزشی و درمانی علوی اردبیل انجام شد. شرکت کنندگان به طور تصادفی در سه گروه ۲۸ نفره شامل زنان باردار مبتلا به بیماری پرهاکلامپسی، زنان باردار سالم و زنان غیر باردار سالم (گروه کنترل) قرار گرفتند. مشخصات فردی شرکت کنندگان از جمله سن، سن بارداری، وزن، قد و شاخص توده بدنی تعیین گردید. سپس نمونه خون وریدی آنها جهت بررسی بیان ژن هایDGCR۸ ، Dicer و Drosha به مرکز تحقیقات دانشکده پزشکی ارسال شد. اطلاعات حاصل از پیامد زایمان بر اساس چک لیست های موجود و نتایج بررسی نمونه خون نیز جمع آوری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۲۱) و آزمون های آنالیز واریانس یک طرفه، تی تست و دقیق فیشر انجام شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنادار در نظر گرفته شد. یافته ها: میزان هر سه پروتئین DGCR۸ و آنزیمهای Dicer و Drosha در زنان باردار مبتلا به پرهاکلامپسی و مادران باردار سالم نسبت به زنان سالم غیر باردار بالاتر بود (۰۵/۰≥p). همچنین میزان پروتئین DGCR۸ و آنزیم Dicer در مادران باردار مبتلا به پرهاکلامپسی از مادران باردار سالم بیشتر بود (۰۵/۰≥p)، ولی میزان آنزیم Drosha در مادران باردار مبتلا به پرهاکلامپسی از مادران باردار سالم کمتر بود. نتیجه گیری: میزان آنزیم Dicer، Drosha و پروتئین DGCR۸ در مادران باردار مبتلا به پرهاکلامپسی و مادران باردار سالم نسبت به گروه کنترل بالاتر است، بنابراین میتوان از این مولکول ها هم در تشخیص به عنوان مولکول نشانگر احتمالی و هم در درمان استفاده نمود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
رقیه درگاهی
استادیار گروه زنان و مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اردبیل، اردبیل، ایران.
سمیرا شهباززادگان
استادیار گروه مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی اردبیل، اردبیل، ایران.
عباس نقی زاده باقی
دانشیار گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران.
سحر صفتی کویخی
متخصص زنان و زایمان، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، آستارا، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :