ارتباط انگیزش تحصیلی با پیشرفت تحصیلی دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

مقدمه: پیشرفت تحصیلی دانشجویان پزشکی، به رغم استعداد ذاتی و دستاوردهای تحصیلی قابل توجه، تحت الشعاع انگیزش تحصیلی قرار می گیرد. مطالعه حاضر با هدف بررسی نقش انگیزش تحصیلی در پیشرفت تحصیلی دانشجویان پزشکی (دوره بالینی) دانشگاه علوم پزشکی اصفهان پرداخته است. روش ها: در این مطالعه مقطعی- همبستگی، از ۴۲۲ دانشجوی پزشکی سال های چهارم تا آخر در سال تحصیلی ۱۳۸۶ تا ۱۳۸۷ دانشگاه علوم پزشکی، ۳۴۴ نفرشان مقیاس انگیزش تحصیلی را که دارای ۴۳ سوال و ۸ خرده مقیاس می باشد، تکمیل نمودند. معیار پیشرفت تحصیلی، گزارش معدل دوره علوم پایه و معدل کل دوره بالینی آنها بود. اطلاعات خام به وسیله SPSS و با اجرای آزمون های توصیفی و تحلیلی، از جمله ضریب همبستگی پیرسون و آزمون t مستقل صورت گرفت. نتایج: انگیزش تحصیلی با معدل علوم پایه و همچنین معدل کل بالینی ارتباط مستقیم و معنی دار داشت. به علاوه، سه مولفه رقابت جویی، کوشش، علاقه اجتماعی و معدل کل بالینی و علوم پایه، همبستگی مثبت دیده شد ولی مولفه قدرت اجتماعی، تنها با معدل کل بالینی آزمودنی ها همبستگی مثبت داشت. همچنین انگیزش گرایش به کوشش و رقابت جویی در پسران بالاتر از دختران بود. نتیجه گیری: نتایج حاکی از این است که پیشرفت تحصیلی دانشجویان مستلزم هماهنگی و تعامل بین ابعاد مختلف انگیزشی است.

کلیدواژه ها:

Academic achievement ، Academic motivation ، Basic sciences ، Clinical course ، پیشرفت تحصیلی ، انگیزش تحصیلی ، علوم پایه ، دوره بالینی