سلنیوم و دوز مصرفی آن در پیشگیری از بیماری ها
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 68
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_GOUMS-22-4_001
تاریخ نمایه سازی: 26 مرداد 1402
چکیده مقاله:
سلنیوم یک ماده معدنی ضروری است که به طور طبیعی در خاک، آب و برخی مواد غذایی یافت می شود. امروزه سلنیوم به عنوان آنتی اکسیدان، یکی از عناصر ضروری در بدن انسان به شمار می رود. اگرچه بدن انسان روزانه به مقدار کمی از سلنیوم نیاز دارد؛ اما مطالعات اخیر نشان داده اند که همین مقدار کم سلنیوم برای حفظ عملکرد طبیعی بدن ضروری است. انتخاب دوز مطلوب مصرف سلنیوم امری دشوار است و با توجه به مطالعات متعددی که در این بررسی انجام شده؛ به نظر می رسد که مکمل روزانه ۳۱.۵ تا ۲۰۰ میکروگرم سودمند باشد. مقالات منتشر شده در پایگاه های اطلاعاتیPubMed ، Web of Science، Google Scholar و SCOPUS بر اساس کلیدواژه های سلنیوم، اکسیدان، آنتی اکسیدان، دیابت، سرطان، سمیت، بیماری قلبی و بیماری کبدی غربال و جمع آوری شدند. این واژه های کلیدی به خاطر نقش آنتی اکسیدانی سلنیوم و همچنین نقش پررنگ اکسیداسیون در پیشرفت این بیماری ها انتخاب شدند. از تعداد ۱۵۰ مقاله منتشر شده در فاصله زمانی ۲۰ ساله طی سال های ۲۰۰۰ تا ۲۰۲۰ استفاده گردید. مطالعاتی که در زمینه نانوسلنیوم ها، مکمل های غیرخوراکی و بیماری های ناشی از عوارض بیماری زمینه ای سندرم متابولیک ایجاد شده بودند؛ از مطالعه خارج شدند و در نهایت تعداد ۱۲۱ مقاله وارد مطالعه گردید. تعداد محدودی از مطالعات نشان داده که بیماران مبتلا به اختلالات متعدد، ممکن است نسبت به افراد سالم نیاز به مصرف دوز بالاتری از سلنیوم (۸۲.۴-۲۰۰ میکروگرم) داشته باشند. در این مطالعه، نقش آنتی اکسیدانی سلنیوم در اختلالات متابولیک مزمن از جمله هیپرلیپیدمی و هیپرگلیسمی و برخی سرطان ها بررسی شده است. همچنین اهمیت بالینی کمبود سلنیوم در بیماری های متابولیک و نیز مشاهدات بالینی و تجربی در مورد اثر مکمل های غذایی سلنیوم در درمان بیماری های متابولیک مزمن مانند دیابت، آرتروسکلروزیس و سرطان ها به طور خلاصه ذکر شده است. به علاوه سمیت و دوز توصیه شده سلنیوم مورد بحث قرار گرفته است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
ساناز سالار آملی
Ph.D Candidate in Clinical Biochemistry, Department of Biochemistry, School of Medicine, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran.
حمیدرضا جوشقانی
Professor of Clinical Biochemistry, Department of Laboratory Sciences, Faculty of Paramedical Sciences, Golestan University of Medical Sciences, Gorgan, Iran.
سیداسحاق هاشمی
Associate Professor of Clinical Biochemistry, Department of Biochemistry, School of Medicine, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :