اثر آسپارتام بر تغییرات هیستومورفومتریک، عملکرد کلیه و بیان ژن های Bcl۲ ، Bax ، Caspase ۳ و P۵۳ در موش سوری

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 97

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_GOUMS-23-1_003

تاریخ نمایه سازی: 26 مرداد 1402

چکیده مقاله:

زمینه و هدف: آسپارتام نوعی شیرین کننده مصنوعی و غیرقندی است که به عنوان جایگزین قند در برخی از غذاها و نوشابه ها مورد استفاده قرار می گیرد. این مطالعه به منظور تعیین اثر آسپارتام بر تغییرات هیستومورفومتریک، عملکرد کلیه و بیان ژن های Bcl۲ ، Bax ، Caspase ۳ و P۵۳ در موش سوری انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه تجربی تعداد ۳۶ سر موش نر بالغ نژاد NMRI در ۴ گروه ۹ تایی، یک گروه کنترل و سه گروه آزمایشی قرار گرفتند. موش ها در گروه کنترل به مدت ۹۰ روز ۰.۳ ml آب مقطر به روش گاواژ و به صورت خوراکی دریافت نمودند و گروه های تجربی به ترتیب ۴۰، ۸۰ و ۱۶۰ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن آسپارتام را به روش گاواژ و خوراکی دریافت کردند. یک روز پس از دوره تیمار، نمونه های خون و هیستولوژی برای ارزیابی پارامترهای بیوشیمیایی، هیستومورفومتری و بیان ژن اخذ گردید. یافته ها: قطر جسمک کلیوی، قطر کلافه مویرگی و ارتفاع لایه اپیتلیوم لوله های پیچیده دور و نزدیک با افزایش دوز مصرفی آسپارتام در مقایسه با گروه کنترل به صورت چشمگیری کاهش داشت (P<۰.۰۵)؛ اما اندازه فضای ادراری و قطر دهانه داخلی لوله های پیچیده دور و نزدیک در مقایسه با گروه کنترل به صورت معنی دار افزایش یافت (P<۰.۰۵). با افزایش دوز مصرفی آسپارتام، میزان نیتروژن اوره و کراتینین خون در مقایسه با گروه کنترل افزایش معنی داری داشت (P<۰.۰۵). با افزایش دوز مصرفی آسپارتام میزان بیان ژن Bcl۲ در مقایسه با گروه کنترل به صورت چشمگیری کاهش یافت (P<۰.۰۵). درحالی که میزان بیان ژن هایBax ، Caspase ۳ و P۵۳ در مقایسه با گروه کنترل به صورت معنی دار افزایش یافتند (P<۰.۰۵). نتیجه گیری: آسپارتام می تواند سبب تغییرات بیوشیمیایی، تغییرات هیستومورفومتریک کلیه و بیان ژن های Bcl۲ ، Bax ، Caspase ۳ و P۵۳ در موش سوری گردد.

نویسندگان

نرگس زادسر

Ph.D Candidate in Comparative Anatomy and Embryology, Faculty of Veterinary Medicine, University of Tehran, Tehran, Iran.

حسن مروتی

Professor, Department of Basic Sciences, Faculty of Veterinary Medicine, University of Tehran, Tehran, Iran.

زهرا طوطیان

Professor, Department of Basic Sciences, Faculty of Veterinary Medicine, University of Tehran, Tehran, Iran.

محمدتقی شیبانی

Associate Professor, Department of Basic Sciences, Faculty of Veterinary Medicine, University of Tehran, Tehran, Iran.

محمد طاهری

Expert of Dr. Rastegar Laboratories, Faculty of Veterinary Medicine, University of Tehran, Tehran, Iran.

حجت عنبرا

Ph.D in Comparative Histology, Faculty of Veterinary Medicine, University of Tehran, Tehran, Iran.

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • Magnason BA, Burdock GA, Doull J, Kroes RM, Marsh GM, ...
  • Christian B, McConnaghey K, Betchea E, Brantley S, Coffey A, ...
  • Quadrilatero J, Bombardier E, Norris SM, Talanian JL, Palmer MS, ...
  • Onaolapo AY, Onaolapo OJ, Nwoha PU. Aspartame and the hippocampus: ...
  • Sayed Saleh AA. Synergistic effect of N-acetyl cysteine and folic ...
  • Tootian Z, Limouei H, Sheibani MT, Fazelipour S, SalarAmoli J. ...
  • نمایش کامل مراجع