اثر استفاده از بریس زانو و گوه خارجی بر دامنه فعالیت عضلات طی دویدن در فوتبالیست های مرد دارای زانوی پرانتزی

زمینه و هدف:  زانوی پرانتزی نوعی از تغییر شکل زانو در صفحه فرونتال است که در صورت ابتلا به آن اگر حالت تحمل وزن بر روی دو پا قوزکهای داخلی مچ پا در تماس با هم باشند؛ کندیلهای داخلی ران ازهم فاصله میگیرند. زانوی پرانتزی در بازیکنان فوتبال از شیوع بالایی برخوردار است. این مطالعه به منظور تعیین اثر استفاده از بریس زانو و گوه خارجی بر دامنه فعالیت عضلات طی دویدن در فوتبالیست های مرد دارای زانوی پرانتزی انجام شد. روش بررسی: این مطالعه شبه تجربی روی ۱۵ فوتبالیست مرد دارای زانوی پرانتزی با میانگین سنی ۱.۸±۲۲.۱۳ سال و ۱۵ فوتبالیست مرد سالم با میانگین سنی ۱.۵۵±۲۲.۸۶ سال انجام شد. داده های الکترومایوگرافی با نرخ نمونه برداری ۱۰۰۰ هرتز در عضلات منتخب طی پنج شرایط دویدن شامل: کنترل (بدون تداخل)، گوه خارجی ۱۰ درجه، گوه خارجی ۱۵ درجه، استفاده همزمان از بریس ۳۰ درجه و گوه خارجی ۱۰ درجه و استفاده همزمان از بریس ۳۰ درجه و گوه خارجی ۱۵ درجه ثبت شدند. یافته ها: اثر تداخل درمانی بر دامنه عضلات دوسررانی و پهن خارجی در فاز هل دادن کاهش آماری معنی داری داشت (P<۰.۰۵). اثر تداخل درمانی بر دامنه فعالیت عضلات دوسررانی و پهن خارجی در فاز پاسخ بارگیری کاهش آماری معنی داری داشت (P<۰.۰۵). نتیجه گیری: استفاده همزمان از بریس و گوه موجب کاهش فعالیت دو عضله دوسررانی و پهن خارجی می شود. کاهش فعالیت این دو عضله می تواند در نتیجه حمایت غیرفعال بریس از مفصل زانو باشد که در نهایت منجر به کاهش گشتاور آداکتوری خارجی وارده مفصل زانو می شود.

کلیدواژه ها:

Electromyography ، Genu Varum ، Brace ، الکترومایوگرافی ، زانوی پرانتزی ، بریس