بررسی رفتار خودکشی در نیروهای نظامی ایرانی: یک مطالعه مروری منظم

چکیده زمینه و هدف: خودکشی پدیده ای است که در جوانان شایع می باشد و به انواع مختلف تقسیم­بندی می گردد. خودزنی بخشی از این تقسیم­بندی است که در نیروهای نظامی و به خصوص سربازان معضل مهمی به شمار می آید. این مقاله مروری منظم با هدف تعیین رفتار خودکشی در نیروهای نظامی ایرانی طراحی شده است. مواد و روش ها: مقاله مروری حاضر در بهار ۱۳۹۶ با کمک موتورهای جستجوگر SID، Magiran، Google Scholar، Pubmed تنظیم گردید. در جستجو از کلید واژه های «Soldier»، «Suicide»، «Army»، «Military» و «Self-mutilation» همچنین معادل فارسی آنها «سرباز»، «خودکشی»، «ارتش»، «نظامی» و «خودزنی» استفاده شد. یافته ها: طی مراحل غربالگری از مجموع ۳۲۱ مقاله بدست آمده، تعداد ۳۰۵ مقاله به دلایل مختلف از مطالعه خارج شد و تنها ۱۶ مقاله مورد تایید و بررسی قرار گرفت که از میان آنها ۴ مقاله به طور مستقیم آمار افکار خودکشی سربازان را گزارش نموده بودند. در اکثریت مطالعات، چند جنبه از رفتار خودکشی بررسی شده بود. در این مطالعه مروری منظم، شیوع افکار خودکشی در سربازان کشور از ۵/۸ تا ۲۸/۴ درصد برآورد شد. نتیجه گیری: افکار خودکشی در سربازان به نسبت بالا برآورد شد. بنابراین، باید در این رابطه اقدامات جدی و مناسب جهت به حداقل رساندن آن توسط مسئولین ذی ربط صورت گیرد. واژه های کلیدی: خودکشی، افکار خودکشی، اقدام به خودکشی، پرسنل نظامی، سرباز، مطالعه مروری منظم

کلیدواژه ها:

Suicide ، Suicidal ideation ، Suicide attempt ، Military personnel ، Soldier ، Systematic review ، خودکشی ، افکار خودکشی ، اقدام به خودکشی ، پرسنل نظامی ، سرباز ، مطالعه مروری منظم