‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬ بررسی تاثیر شادابی و نشاط در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان

امروزه شادابی و نشاط فضای آموزشی نقش و جایگاه برجسته ای در مبحث کیفیت و برنامه ریزی آموزشی دارد. به طوری که شور و شوق به تحصیل، فعال شدن حس کنجکاوی و افزایش خلاقیت دانش آموزان ارتباط نزدیکی با وضعیت محوطه آموزشی آنها دارد. ایجاد محیط آموزشی با نشاط برای دانش آموزان سال هاست که به عنوان یک دغدغه جدی نزد سیاست گزاران و برنامه ریزان آموزش و پرورش مطرح شده است. این مساله یکی از نیازهای اساسی دانش آموزان در مقاطع مختلف تحصیلی است، زیرا کودکان بسیار بصری هستند. آنها از محیط و فضا هایی که نشاط و شادابی را القاء کند، لذت می برند و به دلیل افزایش انگیزه ها، پیشرفت های چشمگیری در زمینه های علمی خواهند داشت. اگر امکانات، تسهیلات و برنامه ریزی های دقیق و متناسب آموزشی بتوانند حس کنجکاوی فراگیران را تحریک کنند و آنها را به سوی خود جذب نماید، این محیط برای آنها نشاط آور و شاداب خواهد بود (ماجد، ۱۴۰۱). این مطالعه به روش مروری – تحلیلی با بررسی مقالات، منابع و کتب مربوطه سعی نموده تا با یافته های خود گام مهمی در آگاهی بخشی به فراگیران داشته باشد. بررسی این مطالعه نشان می دهد: که نشاط و شادابی مدرسه شامل عوامل فیزیکی، آموزشی، سازمانی، اجتماعی و فرهنگی، شادابی و نشاط معلم، جو و محیط شاد آموزشگاه، تعامل با معلم، مشارکت دانش آموزان در کلاس و مدرسه، روش های تدریس و ارزشیابی معلم، محتوای درس، جو سازمانی مدرسه، امکانات آموزشگاهی با میزان پیشرفت تحصیلی دانش آموزان ارتباط دارد. بنابراین لازم است والدین و مربیان و همه دست اندرکاران آموزش و پرورش با همکاری و تعامل، تلاش خود را بکار گیرند تا مراکز آموزشی را به محیط هایی با نشاط و جذاب برای دانش آموزان تبدیل کنند تا پیشرفت تحصیلی آنها ارتقاء یابد. برای دستیابی به تحقق آرمان های مربوط به شاداب سازی مدارس جهت پیشرفت تحصیلی دانش آموزان، باید تحولات جدی در نگرش مدیران و مسئولان نظام آموزش و پرورش و برنامه ریزی های آموزشی مطابق با استانداردهای جهانی ایجاد نمود.

کلیدواژه ها:

نشاط ، شادی ، پیشرفت تحصیلی ، دانش آموزان ، مدرسه.