راهکارهای مطلوب در تعامل با کودکان بیش فعال در مدرسه

اختلال بیش فعالی به عنوان یک الگوی تکانشگری و بی توجهی توصیفی شده است که غالبا قبل از ۷ سالگی شروع می شود. پژوهشگران معمولا در تشخیص این اختلال از گزارش های معلمان استفاده می کنند. چراکه اولیا و مربیان به دلیل آشنا نبودن با ریشه ی مشکلات رفتاری ونیازهای عاطفی، رفتاری و آموزشی این کودکان معمولا در تعامل و آموزش آنها با مشکلات متعددی روبرو می شوند. هدف ارائه ی راه کارهای پیشنهادی برای تعامل مطلوب اولیا با کودکان بیش فعال در خانواده و معلمان در کلاس درس با رابطه با نیازهای تحصیلی خاص آنان، نقش بازی در کاهش اختلالات بیش فعالی، کلاس مناسب برای کودکان و آموزش مدیریت خشم می باشد. نتایج حاصل از پژوهش ها نشان می دهد که با وجود پیشرفت های زیست شناختی و پزشکی، والدین و معلمان که در تعامل زیاد با کودکان بیش فعال هستند، جایگاه و اهمیت ویژه خود را در ایجاد تمرکز، کاهش علائم تکانشگری به دور از هرگونه بر چسب زدن به کودک و کنترل این اختلال دارند. این مقاله راهنمایی برای اولیا و مربیان در جهت بهبود عملکرد آنان در تعامل با کودکان بیش فعال است تا این کودکان بتوانند با بازخورد مناسبی که از تعامل با محیط و افراد آگاه دارند، استعدادهای خود را پرورش دهند، از توانایی های خود استفاده کنند و از موجودیت خود خشنود باشند.

کلیدواژه ها:

اختلال ، بیش فعالی ، راهکارهای تعاملی ، والدین و معلمان ، مدرسه.