بررسی نظریه سازنده گرایی ژان پیاژه و دلالت های آن برای برنامه درسی پیش از دبستان

هدف پژوهش حاضر بررسی تحلیلی نظریه ی سازنده گرایی با تاکید بر آراء پیاژه و دلالت های آن برای برنامه درسی پیش از دبستان است. روش پژوهش تحلیلی-استنتاجی است. پس از تحلیل مفهوم سازنده گرایی و کودک، روشن شد که سازنده گرایی دارای انوع مختلفی است که شباهت ها و تفاوت هایی با هم دارند. یافته ها نشان داد که در نظریه سازنده گرایی کودک به سرعت در حال رشد است، بسیار متفاوت تر از بزرگسالان فکر می کند، در محیط های آزاد و باز یاد می گیرد. اصول یادگیری سازنده گرا، یادگیرنده محور، واقعی، فعال، معنادار و با کیفیت بالا است. نقش معلم، به مثابه یک تسهیل گر است. طراحی برنامه درسی مواد درسی، از جهان واقعی و متنوع خواهد بود. زمان، به نحوی تنظیم شده است تا امکان دستکاری و کشف جهان فیزیکی برای کودک فراهم شود. فضا، به منظور حمایت از یادگیری خود اکتشافی مهیا شده است.

کلیدواژه ها:

سازنده گرایی ، کودک ، برنامه ی درسی پیش دبستانی ، رفتارگرایی ، روش تحلیلی-استنتاجی.