تاثیر آموزش مبتنی بر الگوی طراحی آموزشی بایبی بر خود کنترلی خود تنظیمی دانش آموزان پایه ششم شهرستان جویبار

پژوهش حاضر با هدف تاثیر تعیین اثربخشی روش آموزش مبتنی بر الگوی طراحی آموزشی بایبی بر خود کنترلی و خود تنظیمی و عملکرد تحصیلی دانش آموزان پایه ششم شهرستان ساری، انجام شد. این پژوهش به روش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون و گروه های آزمایش و کنترل انجام شد. جامعه آماری، شامل کلیه دانش آموزان پسر پایه ششم در ناحیه ۱ آموزش و پرورش شهرستان ساری در سال تحصیلی ۹۶ – ۱۳۹۵ به تعداد ۸۵۵ نفر بود. تعداد ۴۷ نفر از دانش آموزان به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شد. برای آزمودنی های گروه آزمایش، آموزش مبتنی بر بر الگوی طراحی آموزشی بایبی ، اجرا شد. ابزار اندازه گیری در پیش آزمون و پس آزمون پرسشنامه های خودکنترلی تاجنی و همکاران (۲۰۰۴) و پرسشنامه های خودتنظیمی پینتریچ و دی گروت (۱۹۹۰) بود. روش تجزیه و تحلیل داده ها استفاده از آزمون تحلیل کواریانس (ANCOVA ) با استفاده از نرم افزار IBM SPSS ۲۳ بود. یافته ها نشان داد که بر الگوی طراحی آموزشی بایبی بر خودکنترلی و خود تنظیمی دانش آموزان تاثیر دارد.

کلیدواژه ها:

آموزش ، طراحی آموزشی ، خود کنترلی ، خود تنظیمی ، عملکرد تحصیلی ، دانش آموزان