بررسی تاثیر تمرینات بدنی، ذهنی و ترکیبی بر اختلالات تعادلی و توانایی تصویرسازی سالمندان مرد مبتلا به پارکینسون

هدف از این تحقیق بررسی تاثیر تمرینات بدنی، ذهنی و ترکیبی بر اختلالات تعادلی سالمندان مرد مبتلا به پارکینسون بود. تحقیقحاضر نیمه تجربی، از طرح پیش آزمون_پس آزمون و روش نمونه گیری هدفمند استفاده شد. نمونه آماری تحقیق ۴۰ نفر بیمار مردپارکینسون ۵۵-۷۰ ساله بودند که در ۴ گروه ۱۰ نفره (تمرینات بدنی، ذهنی، ترکیبی و کنترل) قرار گرفتند. شرکت کنندگان تحقیق دوره تمرینی ۲۴ جلسه ی ۴۵ دقیقه ای در گروه های تمرینی خود انجام دادند. برای سنجش تعادل از آزمون صفحه نیرو جهت ارزیابیتعادل در وضعیت ایستا و از تست SEBT جهت ارزیابی تعادل در وضعیت پویا و از پرسشنامه توانایی تصویرسازی حرکتی ولسون برایسنجش توانایی تصویرسازی حرکتی استفاده شد. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه گیری (۴x۲) مکرر در سطح معناداری ۰/۰۵ آزمون تعقیبی توکی نرم افزار اس. پی. اس. اس نسخه ۲۳، مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. نتایج تحلیل واریانس نشان داد درجابجایی مرکز فشار روی محور X و Y ، تعادل پویای قدامی، تعادل پویای خلفی خارجی و داخلی و توانایی تصویرسازی حرکتی بینگروه تمرینات بدنی، ذهنی، ترکیبی و کنترل تفاوت معناداری در پس آزمون وجود داشت و بطوریکه در گروه تمرینات ترکیبی بهبودبیشتری نسبت به گروه بدنی و گروه بدنی بهتر از گروه ذهنی بود. بنابراین به تاثیر تمرینات ترکیبی نسبت به تمرینات بدنی و ذهنیپیشنهاد می گردد جهت بهبود بیماران پارکینسونی در مراکز درمانی و بیمارستان ها از متخصصین تربیت بدنی که از تمرینات بدنی وذهنی و ترکیبی آگاهی دارند استفاده شود.

کلیدواژه ها:

تمرینات بدنی ، تمرینات ذهنی ، تمرینات ترکیبی ، تعادل ، سالمندان ، پارکینسون