مقایسه شاخص های فضایی-زمانی هنگام راه رفتن در سالمندان سالم و مبتلا به استئوآرتریت زانو

مقدمه و هدف: استئوآرتریت زانو یکی از مهمترین علل درد زانو در سالمندان است، علائم این بیماری شامل درد، سفتی و محدودیت حرکتی مفصل زانو میشود که می تواند موجب ناتوانی حرکتی شود و به طور قابل توجهی کیفیت زندگی فرد را کاهش دهد . هدف پژوهش حاضر مقایسه شاخص های فضایی-زمانی هنگام راه رفتن در سالمندان سالم و مبتلا به استئوآرتریت زانو بود. مواد و روش ها : ۴۸ سالمند مرد در این تحقیق شرکت کردند که به طور مساوی به دو گروه سالم و مبتلا به استئوآرتریت زانو تقسیم شدند. پارامترهای فضایی-زمانی آزمودنی ها که با سرعت خود انتخابی راه می رفتند به وسیله دستگاه سه بعدی آنالیز حرکت اندازه گیری شد. و به منظور تجزیه و تحلیل داده های استخراج شده از نرم افزار SPSS در سطح معنی داری (P≤۰۵) استفاده گردید. یافته ها: نتایج نشان داد که پارامترهایی مثل سرعت و آهنگ راه رفتن، طول قدم، طول گام و زمان سکون در گروه مبتلا به استئوآرتریت بطور معنی داری کمتر از گروه سالم بود و درپارامترهایی مثل مدت زمان قدم و گام و زمان حمایت دوگانه در گروه مبتلا بطور معنی داری بیشتر از گروه سالم بود. نتیجه گیری: با توجه به تفاوت هایی که بیندو گروه سالم و مبتلا وجود دارد به نظر میرسد افراد مبتلا به استئوآرتریت زانو برای جبران تغییرات به وجود آمده در کینماتیک مفصل زانو از راهبردهای بیومکانیکی جبرانی هنگام راه رفتن استفاده میکنند و همچنین به نظر می رسد درد زانو میتواند کینماتیک مفصل ران و مچ پا را نیز تغییر دهد ، این نتایج میتوانند به عنوان راهنمایی برای پزشکان و متخصصین فیزیوتراپی در برنامه ریزی درمان بیماران با استئوآرتریت زانو مفید باشند.

کلیدواژه ها:

استئوآرتریت ، راه رفتن ، سالمندی ، فضایی-زمانی