ارزیابی تاثیر ۱۴ هفته تمرینات ورزشی موازی بر شاخص های اکسایشی در مردان میانسال غیرفعال

زمینه و هدف: تولید بیش از حد رادیکال های آزاد، به ویژه گونه های فعال اکسیژن (ROS)، همراه با اختلال در مقاومت در برابر استرس های سلولی، نقشمهمی در تسریع فرایند پیری دارد. با این حال شواهد فراوانی وجود دارد که بیانگر این است که سالمندانی که از لحاظ بدنی فعال هستند از سازگاری های سلولیناشی از ورزش در سیستم دفاع آنتی اکسیدانی سود می برند. لذا هدف از پژوهش حاضر ارزیابی تاثیر یک دوره تمرینات ورزشی موازی بر شاخص های اکسایشی در مردان میانسال غیرفعال بود روش کار: در این مطالعه نیمه تجربی، ۲۴ مرد مسن غیرفعال به طور داوطلبانه و در دسترس در مطالعه شرکت کردند و به دو گروه تمرین (۱۲ نفر) و کنترل (۱۲ نفر) تقسیم شدند. شرکت کنندگان گروه تجربی به مدت ۱۴ هفته (۳ جلسه در هفته) به انجام تمرینات موازی پرداختند. سپس در ابتدا و پس از ۱۴ هفته از تمرینات، نمونه های خون وریدی جهت اندازه گیری غلظت مالون دی آلدئید (MDA) و پروتئین کربونیل (PC) جمع آوری گردید. داده ها با استفاده از آزمون های آماری t -وابسته و مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: بعد از انجام ۱۴ هفته از تمرینات موازی، کاهش معنی داری در غلظت MDA در گروه تمرین در مقایسه با گروه کنترل مشاهده شد (P=۰/۰۰۵)؛ ولی میزان پروتئین کربونیل (PC) در پس آزمون نسبت به پیش آزمون معنی دار نبود (P=۰/۰۶۸) در حالیکه این پارامترها در گروه کنترل بدون تغییر باقی ماندند. p>۰/۰۵؛ style="font-family: BYekan, Tahoma, Geneva sans-serif; font-size: ۱۳px

کلیدواژه ها:

تمرینات موازی ، ترکیب بدن ، مالون دی آلدئید ، پروتئین کربونیل