تاثیر ویبریشن کل بدن بر بهبود کیفیت خواب کودکان مبتلا به اوتیسم با عملکرد بالا

مقدمه: خواب فرایند فعالی است که بر عملکرد روزانهه سلامتی ذهن و بدن فرد تاثیر می گذارد. کودکان مبتلا به اوتیسم اغلب مشکل خواب دارند. یکی ازشکایت های رایج اولیا عدم خواب کافی این کودکان است. بنابر این هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر ویبریشن کل بدن بر بهبود کیفیت خواب کودکان مبتلا بهاوتیسم با عملکرد بالا است. روش شناسی: آزمودنی های این تحقیق شامل ۱۰ کودک مبتلا به آوتیسم با عملکرد بالا بودند. آزمودنی ها به دو گروه تجربی (n=۱۰) و گروه کنترل (n=۱۰) تقسیم شدند. گروه تجربی به مدت ۶ ماه و هفته ای ۳ جلسه در برنامه تمرینی شرکت کردند و گروه کنترل. فعالیت های عادی خود را ادامه دادند. در آغاز و پایان دوره. میزان خواب کودکان توسط پرسشنامه CSHQ اندازه گیری شد. داده ها به کمک آزمون آماری تی مستقل و تحلیل کوواربانس واربانس و در سطح معناداری a=۰/۰۵ انجام شد. نتایج: نتایج تحقیق نشان داد در خرده مقیاس های اضطراب در خواب. پاراسومنیاء خواب آلودگی در طول روز بیداری شبانه، تاخیر در شروع خواب، مقاومت در برابر خوابیدن، مشکل تنفس در خواب، مدت خواب، تاخیر در شروع خواب تفاوت معناداری مشاهده شد P<۰.۰۵. اما در گروه کنترل تفاوت معناداری مشاهده نشد P<۰.۰۵. بحث و نتیجه گیری. نتایج تحقیق نشان می دهد برنامه تمرینی ویبریشن کل بدن باعث بهبود کیفیت خواب کود کان شده است و به عنوان یک مداخله بالینی مهم در جهت بهبود الگوی خواب به برنامه تمرینی این کودکان اضافه شود.

کلیدواژه ها:

ویبریشن ، اوتیسم ، خواب ، خواب آلودگی