ارتباط مصرف غذاهای کم ارزش و برخی از شاخص ها آمادگی جسمانی در دانش آموزان ۱۰-۱۲ سال کامیاران

هدف از این مطالعه بررسیارتباط بین مصرف غذاهای کم ارزش و استقامت قلبی-تنفسی، استقامت و قدرت عضلانی در دانش آموزان ۱۰ تا ۱۲ سال کامیاران بود. از ۱۵۱۴ دانش آموز پسر ۱۰ تا ۱۲ ساله شهر کامیاران، بر اساس جدول مورگان، ۳۰۹ نفر به طور تصادفی در این مطالعه شرکت کردند. مدارس مورد مطالعه به روش خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. میانگین و انحراف معیار سن افراد مورد مطالعه ۰/۶۸±۱۱/۲۶ سال بود. میانگین و انحراف معیار قد، وزن و شاخص توده بدنی آزمودنی ها به ترتیب ۴/۷۵±۱۴۴/۲۷ سانتی متر، ۸/۰۱±۳۹/۳۶ کیلوگرم و ۳/۳۴±۱۹/۰۳ کیلوگرم بر متر مربع بود. استقامت قلبی-تنفسی، استقامت و قدرت عضلانی دانش آموزان بر اساس آزمون های استاندارد اندازه گیری شد. پرسشنامه مواد غذایی کم ارزش که توسط محقق ساخته شده بود، روایی محتوایی آنبا استفاده از نظرات ۱۰ نفر از اساتید تغذیه ورزشی و چند نفر از متخصصان تغذیه تایید شد. آلفای کرونباخ این پرسشنامه۰/۷۸ بود. برای سنجش آگاهی، نگرش و رفتار از پرسشنامه استاندارد استفاده شد. برای محاسبه میانگین و انحراف معیار داده ها از آمار توصیفی استفاده شد. برای بررسی همبستگی متغیرها از همبستگی اسپیرمن استفاده شد. برای تمامی آزمون های آماری سطح معنی داری ۰/۰۵ در نظر گرفته شد.بین مصرف غذاهای کم ارزش و استقامت قلبی-تنفسی، استقامت و قدرت عضلانی رابطه معکوس و معنی داری وجود داشت (p<۰/۰۵). بین مصرف غذاهای کم ارزش و دانش و رفتار تغذیهای در آزمودنی ها رابطه معنی داری وجود داشت (p<۰/۰۵)، اما بین مصرف غذاهای کم ارزش و نگرش تغذیه ای در آزمودنی ها رابطه معنی داری وجود نداشت (p>۰/۰۵).پیشنهاد می شود والدین، سیاست گذاران تغذیه، سلامت و فعالیت بدنی در جامعه و مدارس به دانش آموزان توجه بیشتری داشته باشند و در زمینه های مذکور برنامه ریزی بهتری داشته باشند.

کلیدواژه ها:

کدانش آموزان ، آمادگی جسمانی ، چاقی ، غذاهای کم ارزش