ارزیابی توانمندی های یخچال ها به منظور توسعه گردشگری تاریخی مطالعهموردی: یخچال دولت آباد دامغان

گردشگری به عنوان صنعتی عظیم و سودآور، ابزار مناسبی برای احیاء، بازسازی و شناساندن فرهنگ و میراث تاریخی بهشمار می آید. گردشگری میراث یا همان گردشگری تاریخی، زیر مجموعه ای از گردشگری فرهنگی به شمار می آید که در آنافراد از مکان ها، ابنیه و هر آنچه که تداعی کننده تاریخ است، بازدید می کنند. دانش بومی نیز به عنوان نوعی از گردشگریتاریخی، نحوه مواجه پیشینیان با مشکلات و چالش های عصر خود را تداعی می کند. یخچال ها، به عنوان ابزاری به منظور نگهداریمواد غذایی و آب نوشیدنی در فصول گرم سال، ابداع شد. بلا استفاده شدن یخچال ها و عدم آشنایی مردمان این دوره با کاربردو اهمیت آن از یک سو و تخریب تعداد بسیاری از یخچالها در اثر گسترش و توسعه شهرنشینی سبب آن شده تا یخچالها، دروضعیت نامناسبی قرار گیرند. هدف در پژوهش پیشرو بر آن است تا رویکردی مناسب برای احیاء و بازسازی یخچال روستایدولت آباد دامغان به منظور توسعه گردشگری و ترویج حفاظت از آثار تاریخی صورت پذیرد. پژوهش حاضر، یک مطالعهکاربردی بوده، از نظر روش توصیفی-تحلیلی و از نظر جمع آوری مطالب در زمره پژوهش های اسنادی-پیمایشی می باشد.بدین ترتیب در گام نخست، اقدام به استفاده از روش مطالعات کتابخانه ای گردید و چهارچوب نظری پژوهش تدوین شد. سپسبا تشکیل پانل ۵ نفره متخصصین، اقدام به شناسایی و کمی سازی عوامل در ونی و بیرونی به منظور شناسایی توانمندی یخچال هادر راستای توسعه گردشگری تاریخی گردید. در ارزیابی انجام شده، ۶ نقطه قوت در برابر ۹ نقطه ضعف، شناسایی شد؛ وجودیخچال های متعدد در سطح استان به عنوان مهم ترین نقطه قوت و نبود برنامه ریزی منسجم در راستای توسعه گردشگری روستایی، مهم ترین نقطه ضعف است. در ارزیابی عوامل بیرونی، ۷ فرصت در مقابل ۷ تهدید شناسایی شد که در این میان، امکانایجاد اشتغال زایی، مهم ترین فرصت و امکان از بین رفتن فرهنگ محلی، مهم ترین تهدید می باشند. استراتژی دفاع، را هکارنهایی به دست آمده از پژوهش انجام شده است که نیازمند، پوشش ضعف ها و مقابله با تهدیدهای احتمالی است.

کلیدواژه ها:

گردشگری میراث ، گردشگری تاریخی ، دانش بومی ، یخچال ها ، شهرستان دامغان SWOT