ارزیابی عوامل جمعیت شناختی مرتبط با پریشانی روانشناختی در نظامیان استان خراسان رضوی

زمینه و هدف: پریشانی روانشناختی یکی از مشکلات روانی است که با طیف وسیعی از اختلالات روانی مرتبط است. با توجه به نقش کارکنان نظامی در ایجاد امنیت اجتماعی، توجه به سلامت روانی آنان از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در این مطالعه، میزان شیوع پریشانی روانشناختی در نظامیان استان خراسان رضوی برآورد شد و عوامل جمعیت شناختی مرتبط با آن شناسایی گردید. روش ­ها: در مطالعه مقطعی حاضر، نظامیان مراجعه کننده به مراکز بهداشتی شهر مشهد در نیمه نخست سال ۱۳۹۷ بررسی شدند. اطلاعات موردنیاز در این مطالعه با استفاده از چک لیست اطلاعات جمعیت شناختی و مقیاس استاندارد پریشانی روانشناختی کسلر (K-۶) از سامانه سینا مراکز بهداشت استان خراسان رضوی جمع آوری گردید. مجموع نمره ۱۰ و بیشتر از آن در پرسشنامه k۶ بعنوان نقطه برش در نظر گرفته شد. پرسشنامه k۶ احساسات افراد را در ۶ حیطه ناراحتی، بی قراری، عصبی، درماندگی، نومیدی، حس بی ارزشی در ماه گذشته ارزیابی می کند. یافته ها: از بین ۴۴۸۸ نظامی، ۹۸/۷ % مرد، ۵۱/۷ % متاهل بودند و ۴۴/۵ % تحصیلات دیپلم داشتند. میانگین نمره پریشانی روانشناختی در مجموع ۴/۴۵±۳/۳۹ از ۲۴ و میزان شیوع پریشانی روانشناختی ۱۲/۶ % ارزیابی شد. جنسیت (۰/۰۲۴p=)، سطح تحصیلات (۰/۰۰۱p<) و محل سکونت (۰/۰۰۱p=) با شیوع پریشانی مرتبط بود. میزان شیوع پریشانی روانشناختی در زنان، مجردین، نظامیان دارای تحصیلات کمتر از دیپلم، و ساکنین شهرهای بین ۵۰ تا ۵۰۰ هزار نفر بیشتر از سایرین بود. نتیجه گیری: میزان شیوع پریشانی روانشناختی در قیاس با مطالعات صورت گرفته در بین نظامیان سایر کشورها، متوسط ارزیابی شد. مدیران ارشد نظامی می توانند با برنامه ریزی مناسب در جهت غربالگری بیماران، از وقوع اختلالات روانی جدی تر و همچنین ایجاد مشکلات در سازمان های زیرمجموعه خود جلوگیری نمایند.

کلیدواژه ها:

Mental health ، Psychological distress ، Military personnel ، Iran ، سلامت روانی ، پریشانی روانشناختی ، پرسنل نظامی ، ایران