مدل ساختاری توسعه فردی معلمان مدارس استثنایی (مورد: استان همدان)

پژوهش حاضر با هدف ارائه مدل ساختاری توسعه فردی معلمان استثنایی استان همدان انجام شد. روش پژوهش توصیفی- همبستگی و از نوع مدل یابی معادلات ساختاری بوده است. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی معلمان مدارس استثنایی استان همدان به تعداد ۲۴۰ نفر بوده است که از میان آن ها، ۱۴۴ نفر با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته با پایایی (۹۸/۰=α) استفاده شد که شش بعد توسعه فردی را در ۸۹ سوال بررسی می کند. نتایج مدل یابی معادلات ساختاری، به کمک نرم افزار لیزرل، نشان داد مدل ساختاری توسعه فردی معلمان استثنایی شامل شش بعد از جمله عوامل فردی، عوامل سازمانی، فرایند، راهبردهای توسعه فردی، همچنین، توسعه شخصی و توسعه حرفه ای است. براساس تحلیل روابط بین این ابعاد می توان گفت، عوامل فردی (۳۶/۰=γ)، بر فرایند توسعه فردی معلمان استثنایی تاثیرگذار بوده است. عوامل سازمانی (۶۰/۰=γ) بر فرایند توسعه فردی معلمان استثنایی تاثیر داشته است. فرایند توسعه فردی معلمان نیز (۸۲/۰=β) بر راهبردهای توسعه فردی اثر گذاشته است. در نهایت، راهبردهای توسعه فردی بر توسعه شخصی با ضریب مسیر (۶۸/۰=β) و بر توسعه حرفه ای (۵۸/۰=β) تاثیرگذار بوده است.

کلیدواژه ها:

توسعه حرفه ای ، توسعه فردی ، مدل ساختاری ، معلمان مدارس استثنایی