الگوی ساختاری تفسیری بازنشستگی نیروی انسانی در سازمان های ورزشی

تحقیق پیش رو با هدف کلی طرحی الگوی بازنشستگی نیروی انسانی با تاکید بر شایستگی منابع انسانی و ویژگی‎های فردی در ورزش انجام گرفت. روش تحقیق آمیخته با استفاده از شیوه های کیفی و کمی بود که در سال ۱۴۰۰ انجام شد. در بخش کیفی از روش مصاحبه اسمی و در بخش کمی از روش ساختاری تفسیری استفاده شد. جامعه آماری شامل خبرگان ورزش و منابع انسانی بودند. شرط خبرگی در این تحقیق داتشن مدرک تحصیلی حداقل کارشناسی ارشد و حداقل ۱۰ سال سابقه کاری در حوزه ورزش بود. نمونه های تحقیق به روش هدفمند انتخاب شده و مصاحبه ها تا اشباع نظری ادامه یافت. بعد از ۱۴ مصاحبه اطلاعات به اشباع رسید اما برای اطمینان تا ۱۸ مصاحبه ادامه یافت. ۳۸۱ کد از تعداد ۱۸ مصاحبه احصاء شد که بعد از حذف کدهای تکراری ۸۲ کد باز منحصر به فرد برای الگوی بازنشستگی نیروی انسانی در سازمان های ورزشی باقی ماندند. نتایج تحلیل داده های تحقیق نشان داد که ۸ مقوله اصلی شامل توسعه فرآیندهای آموزش نیروی انسانی، برنامه ریزی و اجرای طرح آمایش و جذب و بازنشستگی نیروی انسانی، ارزیابی مستمر کارکنان، شناسایی نیروهای کارآمد و بهبود دوره های کارورزی، بهبود محیط شغلی کارکنان و افزایش کیفیت کاری، اصلاح ساختار و کاهش نیروهای مازاد بر اساس شاخص های شفاف و منطقی، شایسته سالاری و جانشین پروری و مدیریت دانش به عنوان عوامل بازنشستگی نیروی انسانی در ورزش وجود دارد و بر اساس آن ها الگوی کمی و کیفی بازنشستگی بهینه نیروی انسانی در ورزش کشور طراحی شد.

کلیدواژه ها:

نیروی انسانی ، بازنشستگی ، سازمان های ورزشی ، مدیریت دانش