کاربرد فرایند تحلیل سلسله مراتبی (AHP) در مقایسه وضعیت بهره برداری مراتع طرح دار و بدون طرح شهرستان سمیرم

سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 139

فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_IJRDR-21-3_001

تاریخ نمایه سازی: 27 فروردین 1402

چکیده مقاله:

یکی از راه حل های اصلی در جلوگیری از تخریب مراتع بهره برداری اصولی از مراتع در قالب طرح های مرتعداری است. در این راستا دفتر فنی مرتع طی برنامه های پنج ساله اول، دوم و سوم اقتصادی برای سطوح وسیعی از مراتع که در حدود ۲۰ میلیون هکتار است، اقدام به تهیه طرح های مرتعداری نموده است. تهیه و اجرای این طرح ها مستلزم صرف هزینه و وقت زیادی است که انتظار می رود نتایج مثبت حاصل از این طرح ها پاسخگوی این هزینه ها باشد. در این راستا مقایسه مراتع دارای این شیوه مدیریتی رایج با سایر مراتع، ضروری بنظر می رسد. مطالعه حاضر ضمن اولویت بندی عوامل، نشان دهنده وضعیت بهره برداری با استفاده از فرایند سلسله مراتبی (AHP) به مقایسه وضعیت بهره برداری ۶۰ مرتع طرح دار با ۶۰ مرتع بدون طرح در مراتع سمیرم پرداخته است. پژوهش حاضر در ابتدا از روش دلفی(Delphi)  به صورت مقایسات زوجی  (Pair Wise)و با استفاده از نرم افزارExpert choice  نسبت به اولویت بندی معیارهای وضعیت بهره برداری با توجه به نظرات متخصصان پرداخته و در مرحله بعد با توجه به معیارهای مشخص شده مقایسه ۶۰ مرتع طرح دار و بدون طرح انجام شد. روش جمع آوری اطلاعات و آمار برای انجام مقایسه، آمیزه ای از روش تحقیق اسنادی و میدانی بود. بدین منظور پرسشنامه ای با سئوالاتی مانند مشخصات فردی و شاخص های وضعیت بهره برداری طراحی شده و در مطالعات میدانی در جامعه آماری، ضمن تکمیل پرسشنامه های طرح شده به منظور محاسبه عملکرد و تعیین وضعیت (به روش چهارفاکتوری)، تولید (به روش قطع و توزین) و گرایش مراتع (به روش ترازوی گرایش)، برداشت های مستقیم از مراتع نمونه انجام شد. نتایج نشان دهنده اختلاف معنی دار در تولید مرتع، گرایش، وضعیت مرتع و چرای زودرس در مراتع طرح دار و بدون طرح در سطح ۱ درصد و اختلاف معنی دار تعداد دام موجود به دام مجاز، تجاوز به مرتع، میزان مشاجره و درگیری بین بهره برداران یک مرتع و نگرش بهره برداران نسبت به طرح مرتع داری در مراتع مورد مقایسه در سطح ۵ درصد بود.

نویسندگان

سمیه دهداری

نویسنده مسئول، استادیار، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی خاتم الانبیاء بهبهان، ایران

حسین ارزانی

استاد، گروه احیاء مناطق خشک و کوهستانی، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، ایران

حمید موحد

دانشیار، دانشکده اقتصاد و توسعه کشاورزی، دانشگاه تهران، ایران

محمدعلی زارع چاهوکی

دانشیار، گروه احیاء مناطق خشک و کوهستانی، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، ایران

حسین شعبانعلی فمی

دانشیار، دانشکده اقتصاد و توسعه کشاورزی، دانشگاه تهران، ایران