ارزیابی عملکرد و کیفیت علوفه اکسشن های دو گونه مرتعی Elymus hispidus و Agropyron cristatum در شرایط آبی استان خراسان رضوی
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 77
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJRDR-28-3_008
تاریخ نمایه سازی: 21 فروردین 1402
چکیده مقاله:
بهمنظور مطالعه صفات کمی و کیفی علوفه ۱۱ اکسشن از دو واریته (زیرگونه) Elymus hispidus var. hispidus وE. hispidus var.villosus و ۶ اکسشن از گونه Agropyron cristatum، دو آزمایش جداگانه در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در سه تکرار در مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی انجام شد. بذرهای اکسشن های ذکرشده در شرایط گلخانه با درجه حرارت ۲ ± ۲۰ درجه سانتی گراد و به تعداد ۵ عدد در داخل هر گلدان پلاستیکی کشت و پس از استقرار کامل، گیاهچه ها به زمین اصلی منتقل شدند. به منظور استقرار کامل گیاهچه ها در زمین اصلی و اطمینان از خلوص اکسشن ها، سال اول طرح به عنوان سال استقرار در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد در مقایسه بین واریته های گونه hispidus Elymus، واریته villosus دارای عملکرد علوفه، تعداد سنبله و طول سنبله بیشتری بود. در مقابل، درصد استقرار در واریته hispidus بیشتر بود. از لحاظ کیفیت علوفه تفاوت بین اکسشن های این گونه معنی دار نبود. در واریته villosus اکسشن چهار تاغ بهدلیل بالا بودن عملکرد کل ماده خشک (۷۷۳۲ کیلوگرم در هکتار) ، قابلیت هضم ماده خشک (۶/۴۳ درصد) و قندهای محلول (۸/۸ درصد) و بهتبع آن دیواره سلولی بدون همی سلولز کمتر (۷/۴۳ درصد) نسبت به سایر اکسشن ها برتری نشان داد. در گونه A.cristatum اکسشن ۱۷۲۷ دارای کمترین ارتفاع، کمترین عملکرد علوفه و بیشترین تعداد سنبله بود. در بین اکسشن های گونه A. cristatum، بالاترین و پایین ترین عملکرد کل ماده خشک سالانه بهمیزان ۱۲۹۷۴ و ۵۶۹۲ کیلوگرم در هکتار در سال بهترتیب در اکسشن های ۲۰۸ و ۱۷۲۷ به دست آمد. اکسشن ۲۰۸ با منشا اصفهان از درصد قابلیت هضم و پروتئین قابل توجهی برخوردار بود. به طورکلی نتایج این پژوهش نشان داد که اکسشن های واریته villosus و نیز اکسشن ۲۰۸ در مقایسه با سایر اکسشن ها برتری داشتند.
نویسندگان
مجید دشتی
استادیار پژوهشی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، مشهد، ایران
علی اشرف جعفری
استاد پژوهشی، بخش تحقیقات مرتع، موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :