بررسی عملکرد، میزان و ترکیب های اصلی اسانس گیاه زنیان (.Trachyspermum ammi L) تحت تاثیر تیمار های مختلف کودی

چکیده به منظور مطالعه اثر کاربرد سطوح مختلف کود فسفر، کود دامی (گاوی) و باکتری حل کننده فسفات بر عملکرد، میزان و ترکیبات اصلی اسانس گیاه زنیان به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار و ۱۸ تیمار در مزرعه آموزشی و تحقیقاتی گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید چمران اهواز انجام شد. عامل اول شاملکود دامی در سه سطح(m۱=۰، m۲=۱۵، m۳=۳۰ تن در هکتار)، عامل دوم شامل کود فسفر در سه سطح (۰=۱p،۷۵ =۲p، ۱۵۰=۳p کیلو گرم در هکتار) و عامل سوم شامل باکتری حل کننده فسفات در دو سطح( =b۱عدم حضور و ۲b= حضور باکتری) بودند.نتایج نشان داد که بیشترین درصد اسانس (۰۴/۱%) در تیمار کودی ۱m۲b۱p و کمترین آن(۸۳/۰%) در تیمار کودی ۳m۲b۱p بود.مهمترین اجزای اسانس در تیمار کودی۲m۲b۱pشامل تیمول(۹۹/۷۳%)، گاماترپینن (۱/۱۲%) و پاراسیمن (۳۲/۱۰%) ولی در تیمار کودی۱m۲b۲pمهمترین اجزای اسانس شامل تیمول (۳۸/۷۸%)،گاماترپینن (۱۹/۱۰%) و پاراسیمن (۴۶/۷%) بودند.عملکرد اسانس باافزایش سطوح کود دامی و حضور باکتری حل کننده فسفات افزایش یافت در حالی که ترکیبات اصلی مانند گاماترپینن و تیمولتفاوت معنی­داری نداشتند اما جزءپاراسیمن با افزایش سطح کود دامی و نیز حضور باکتری حل کننده فسفات کاهش داشت.

کلیدواژه ها:

واژه های کلیدی: باکتری حل کننده فسفات ، زنیان ، سطوح مختلف کودی ، عملکرد دانه ، کود دامی