تحمل تنش کمبود آب در گوجه فرنگی در همزیستی با قارچ های میکوریز آربوسکولار
محل انتشار: فصلنامه دانش آب و خاک، دوره: 22، شماره: 2
سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 181
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_WASO-22-2_001
تاریخ نمایه سازی: 15 اسفند 1401
چکیده مقاله:
خشکسالی و کمبود بارندگی در سالهای اخیر یکی از مشکلات در حال افزایش در بسیاری از کشورهای جهان بوده که تولید محصولات کشاورزی را محدود ساخته است. یکی از راه کارهای مناسب در کشاورزی پایدار برای مقابله با تنش خشکی، برقراری رابطه همزیستی گیاهان با قارچهای میکوریزی میباشد. بدین منظور آزمایش گلخانهای با گیاه گوجهفرنگی (رقم بهتا) و با دو گونه قارچ میکوریز شامل: Glomus intraradices(Gi) و Glomus etunicatum(Ge) در یک خاک استریل و به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی و با سه تکرار انجام شد. پس از استقرار گیاهان، سه محدوده رطوبت خاک شامل: FC-FC ۹/۰،FC۸/۰-FC۷/۰ و FC۶۵/۰-FC۵۵/۰ به گلدانها اعمال گردید. نتایج نشان داد که با کاهش رطوبت خاک، درصد کلنیزاسیون میکوریزی هر دو گونه قارچ کاهش یافت. تلقیح گیاه با Gi و Ge وزن خشک بخش هوایی را به ترتیب ۵/۱۴ و ۲/۱۶ درصد نسبت به شاهد افزایش داد و با کاهش رطوبت خاک وزن خشک بخش هوایی کاهش یافت. صرفنظر از سطح رطوبت خاک، قارچهای میکوریزی محتوای نسبی آب برگ(RWC)، پتانسیل آب برگ (LWP) و هدایت روزنهای (gs) را به طور معنیداری (۰۱/۰P <) افزایش دادند و با کاهش رطوبت خاک میزان هر سه متغیر کاهش یافت. گیاهان میکوریزی در هر سه سطح رطوبتی دارای غلظت فسفر بیشتری در بخش هوایی نسبت به گیاهان شاهد بودند. تنها قارچ Geبه طور معنیداری پتاسیم بخش هوایی را افزایش داد. صرفنظر از گونههای قارچی، با کاهش رطوبت خاک، غلظت فسفر و پتاسیم در بخش هوایی کاهش یافت. با توجه به نتایج حاصل از این تحقیق چنین استنباط می شود که قارچهای میکوریز آربوسکولار در افزایش رشد گوجهفرنگی و جذب عناصر غذایی در شرایط تنش کمبود آب نقش موثری دارند.
کلیدواژه ها:
پتانسیل آب برگ ، تنش کمبود آب ، قارچ های میکوریز آربوسکولار ، گوجه فرنگی ، مقدار نسبی آب برگ ، هدایت روزنه ای
نویسندگان
حسن منافی
دانشگاه تبریز
ناصر علی اصغرزاد
دانشگاه تبریز
محمد رضا نیشابوری
دانشگاه تبریز
فرهاد رجالی
موسسه تحقیقات خاک و آب کرج