تاثیر حضور بقایای برنج و تاریخ کشت بر رشد و عملکرد لوبیای محلی گیلان (پاچ باقلا)

تاریخ کشت و حفظ رطوبت خاک از مهمترین عوامل زراعی موثر بر افزایش عملکرد گیاهان زراعی می-باشند. به منظور تعیین تاریخ کشت مناسب و بررسی اثر کاربرد بقایای برنج با نام علمی Oryza sativa (مالچ) بر رشد و عملکرد لوبیای محلی گیلان (با نام انگلیسی Cranberry bean و نام علمی Phaseolus vulgaris)، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی ۱۳۹۳ در مزرعه تحقیقاتی روستای حسن آباد کوچصفهان استان گیلان اجرا گردید. فاکتورها شامل سه تاریخ کشت ۳، ۱۰ و ۱۷ اردیبهشت و دو حالت کاربرد و عدم کاربرد بقایای برنج بود. نتایج نشان داد که تاثیر تاریخ کشت بر تمام صفات، به جز تعداد غلاف سبز، تاثیر بقایا بر همه صفات به جز تعداد دانه سبز در بوته، تعداد گل در بوته، عملکرد بیولوژیک و درجه باردهی و برهمکنش تاریخ کشت و بقایا بر صفات تعداد دانه خشک، تعداد گره ریشه، تعداد برگ، عملکردهای دانه خشک و بیولوژیک و درجه باردهی معنی دار بود. مقادیر میانگین صفات تعداد دانه سبز (۷۹/۲۹)، تعداد دانه خشک (۰۳/۳۰) و تعداد گل (۱۶) در هر بوته، عملکرد غلاف خشک (۵۸/۱۱۳۹ کیلوگرم در هکتار) و شاخص برداشت (۹۳/۴۷ درصد) در تاریخ کشت نخست به صورت معنی داری بیشتر از سایر تاریخ های کشت بود. صفات تعداد غلاف سبز در هر بوته (۳۳/۸)، عملکرد غلاف (۲۸/۱۰۸۵کیلوگرم در هکتار) و شاخص برداشت (۶۸/۴۲ درصد) در شرایط کاربرد بقایای برنج بیشترین مقدار را نشان دادند که بیانگر افزایش موثر اجزای عملکرد لوبیا در صورت کاربرد بقایا بود.

کلیدواژه ها:

تاریخ کشت ، مالچ ، وزن خشک ، Phaseolus vulgaris